#Baybasin en de Rijksschatbewaarders

Bij de Roestige Spijker

https://www.deroestigespijker.nl/page/module/het-is-schandalig-dat-de-doofpot.html

En ja, het is toch zo beste lezers, kom er maar eens om tegenwoordig. Hoe dichter je bij de schat komt hoe groter de hond en hoe harder die blaft. In de tegenwoordige tijd is dat vormgegeven middels de bureaucratie van de regelgeving, beter gezegd prikkelgeving ofwel de systeemdictatuur die de ambtenaren moeten handhaven en toepassen op ons burgers. De bestuurders hebben zich op veilige afstand gezet. De tijdrovende WOB moet volgens Donner worden afgeschaft zodat onze bestuurders zich uitsluitend bezig kunnen houden met de regie. En niet hun tijd moeten verdoen aan nationaal gekissebis maar verlost daarvan ons kunnen vertegenwoordigen op het internationale veld.

baphomet in werkkamer premier RutteOns parlement kent uiteraard ook zn geheime genootschap. In de wandelgangen door de overige parlementariers gekscherend de sectie stiekem genoemd. Alleen de uitverkoren fractievoorzitters mogen toetreden tot dit geheime genootschap, dat regelmatig samenkomt in de ronde torenkamer van de premier, stel ik mij zo voor, maar niet eerder dan nadat plechtig de eed is afgelegd en allen dit bezegelden met de vinger op de mond, en een eensluidend: Ssssssssst. FullSizeRender

 

 

 

Wee degene die het dan nog waagt om zonder toestemming uit de school te klappen.

Baybasin en de rijksschatbewaardersDie geheime genootschappen zijn niet anders dan, voor de gewone man, het werk, de sportclubs, de muziekvereniging en de kerk, hun sociale netwerk.

Sommige banen en lidmaatschappen van clubs opereren op wereldniveau en sommigen komen niet buiten de grenzen van het dorp. En zou je iemand uit zo’n dorp vragen of hij of zij zich wereldburger voelt, tja waar heb je’t over? Maar vraag je het Maxima, kijkend naar haar netwerk, ja die voelt zich in de eerste plaats wereldburger, daarna Europeaan en dan pas Nederlander.

Wereldburgerschap valt en staat bij de wijze waarop je je vrij kunt bewegen door die wereld. Met de step kom je niet ver, met de fiets al iets verder en als je de beschikking hebt over een vliegtuig dan ligt de wereld aan je voeten. Voor bedrijven is het summum van die vrijheid, grenzeloosheid. TTIP is dan ook het neusje van de zalm voor de wereldveroveraars.

Genootschappen en vooral geheime genootschappen zijn door de tijd heen prachtige instituten geweest om elkaar informeel te ontmoeten, geheime informatie te delen, te netwerken en aan schaalvergroting te doen. Een kennis van mij heeft een tijd gewerkt voor de Verenigde Naties en hij vertelde, de wereld wordt erg klein als je presidenten in de gangen tegenkomt. En ook om elkaar onder controle te houden:

Schaalvergroting is altijd een beproefde methode geweest om je macht te vergroten. Vroeger via het veroveren van grondgebieden en het onderwerpen van de plaatselijke bevolking. En dan via handel, de VOC kennen we uiteraard. Nu gaat het via de Europese Unie en de grote verdragen zoals het vrijhandelsverdrag TTIP, waarvan, nu het in vergevorderd stadium is, en eigenlijk niet meer terug te draaien, de shocking implicaties voor de soevereiniteit van naties en de consequenties voor de gewone burger,  duidelijk worden.

Dpiramide_van_maslow_roland_2e nieuwe wereldorde is dan ook een economische wereldorde, die alles met handel en geld en bezit te maken heeft en geen sociale orde betreft. Alles moet worden vercommercialiseerd, zelfs het water. Het heeft niets met de behoeften van de gewone mens te maken. Niets met menswaardigheid en niets met de rechten van de mens. De rechten van de mens  zijn via internationale verdragen, wetten en regelgeving ondergeschikt gemaakt aan het financiele en economische belang van een selecte groep.

De mensen die behoren tot de machtselite, komen elkaar overal weer tegen, in allerlei clubs, in groter of in kleiner verband: de Verenigde Naties, de diplomatie, Bilderberg, Loges, EU, NGO’s, overlegorganen, liefdadigheid, in de commissie dit en de commissie dat en ook in de meer geheime clubs, waar alleen de uitverkorenen kunnen toetreden.  Baybasin vertelde daarover in één van de interviews die hij gaf bij Talk2Myra. Hij had het over de netwerken en de clubs en in het bijzonder the pedophile partyclub. Wat die verenigingen en clubs allemaal gemeen hebben is geheimhouding. Geheimhouding is de plicht, vaak ook via chantage afgedwongen. De geheimen verdedig je met huid en haar en zoniet dan word je outcast, zoals Baybasin is overkomen toen hij uit de school klapte over de Heroinehandel van de overheden. Dat werd door de Rijksschatbewaarders niet op prijs gesteld.

En dan meldt zich hier een ridder

Wie heeft je dat wijs gemaakt? Het is een sprookje. Het is de magie van de macht.

Want er bestaat geen oude wijsheid, noch oude kennis die niet gedeeld zou mogen worden met iedereen. Alleen misdaad floreert in chaos en het geheim.

Who benefits is de vraag die we telkens weer moeten stellen.

L.D. Broersma

 

Baybasin en de spookprocessen

Al heel lang heb ik grote waardering voor de advocaat Inez Wesky. Voor mij was en is zij een inspiratiebron en ik vind haar moedig, omdat zij al zo lang het Nederlandse publiek heeft gewaarschuwd voor de gang van zaken binnen de rechterlijke macht, die totaal onder controle is gebracht van hoge ambtenaren en opeenvolgende ministers en staatssecretarissen van justitie en veiligheid. Die zo voortvarend en zodanig de macht hebben gecentraliseerd, met behulp uiteraard van de politiek, dat een kleine groep in voorkomende gevallen, damage control kan plegen.

En toen ik dan onderstaand interview beluisterde bedacht ik dat mijn denkbeelden daarin weerklank vinden. Eindelijk. Dat geeft deze burger moed.

Edit: ik zie dat de video het niet doet. Bij deze opnieuw het interview

Bijna letterlijk hoor ik dat de overheid inderdaad het strafrecht misbruikt om politieke tegenstanders uit de weg te ruimen, in wat Baybasin, spookprocessen noemt, zoals in het geval van de heksenvervolging in de middeleeuwen.

Het is lange tijd een taboe geweest om dat onderwerp überhaupt aan te kaarten, immers we ‘moeten’ vertrouwen hebben in vadertje staat, die over ons waakt. Maar een feit is dat met de huidige wetgeving bepaalde netwerken de mogelijkheid hebben om die wetten tegen iemand te gebruiken. Die mogelijkheid is er gewoon en is naar mijn onderbouwde  schatting met opzet zo gecreëerd, en onder valse voorwenselen aan het volk opgedrongen. Dat is ook waarom ik haar moedig vind. Zij moet namelijk binnen die setting kunnen werken.

Regelmatig schrijf ik ook over de ontwikkelingen voor wat mijzelf en mijn commentaren en beschouwingen betreft. Bijvoorbeeld  dat ik word geboycot in het leveren van commentaar, althans er wordt gemanipuleerd om te zorgen dat ik weinig lezers trek. Bijvoorbeeld via Twitter en ook via een linkshortener ref.li.

Er zijn veel meer voorbeelden te noemen. Maar ook uit de kring rond Baybasin zijn er aanvallen. Ik noem het met opzet aanvallen omdat het voorbij de kritiek op de inhoud gaat en altijd persoonlijk wordt. Talk2Myra laat mij via twitter weten dat ze het niet eens is met het uitschrijven van het interview dat zij met Baybasin had en dreigt vervolgens de interviews met Baybasin weg te halen van haar Youtubekanaal. Moet Baybasin worden gestraft of wordt er wederom en zoals gebruikelijk in de scene, een excuus gezocht om dat sowieso te kunnen doen?

Boudine Berkenbosch van Boublog heeft het lef om  te klagen dat ik de reactiemogelijkheid hier heb afgesloten. Dat begrijp ik, want beide dames willen maar al te graag het conflict met mij aangaan op mijn website, maar ik niet.

En dan de e-mail van Boudine van Boublog : ‘Wij houden van open relaties en overleg?’


Dat vond ik dan wel weer humor en een vrolijke noot in deze deprimerende materie.  Klik voor de achtergrond hiervan op hier en hier.

Ik vind het jammer dat daardoor anderen niet meer kunnen reageren, maar het zij zo. Boudine van Boublog heb ik nu al een aantal keren verteld dat ik geen prijs stel op email van haar. Berkenbos mag op haar eigen website mijn beschouwingen analyseren en van haar commentaar voorzien. Niet hier. En Myra van Talk2Myra heeft twitter om haar gram te spuwen. Niet hier. Ik schrijf er over omdat het deel uitmaakt van de ontwikkelingen.

De laatste ontwikkeling met betrekking tot mijzelf is dat  recent alle reacties, waaronder de mijne, onder artikelen bij Vrij Nederland zijn weggehaald, beter gezegd ontoegankelijk zijn gemaakt, nadat ik daar recent een aantal malen naar verwees. Inmiddels had ik al een aantal van die commentaren daaruit gebruikt in het volgende artikel: getapt en gesnapt? Mijn denkbeelden over de werking van de overheid en het ministerie van Justitie en Veiligheid in het bijzonder zijn schat ik in de periode vanaf 2012 al vaak gelezen. Dus het heeft zn werk kunnen doen.

Alles wat gebeurt in termen van actie-reactie, en reeksen oorzaak en gevolg, is interessant voor mij, gezien mijn vakgebieden organisatiekunde en communicatie. Neemt niet weg dat ik uiteraard niet altijd alleen als een kouwe kikker naar de ontwikkelingen kijk, immers ik maak met mijn beschouwingen daar deel van uit. En ik roep met mijn beschouwingen reacties op.

Het is daarom dat ik ontzettend blij ben met het interview van Sven Kockelmann met Inez Wesky over de zaak Bouterse, waarvan zij zegt dat deze (net als de zaak tegen Baybasin) geconstrueerd is. Ook voor deze zaak Bouterse loopt een herzieningsverzoek.

Wesky legt nog eens fijntjes de vinger op de zere plek bij de Hoge Raad, die net als in de zaak van Baybasin, speelt met de bewijsvoering . Waar de Hoge Raad niet uit de voeten kan met de weerlegging van de feiten, door de verdediging aangeleverd, wordt het accent, opportunistisch als het is, verlegd naar het waarom, het motief. Meerdere barbertjes moeten blijven hangen. Als je de macht hebt over de bewijsvoering is dat niet zo moeilijk, maar het is onmogelijk om dat voor opmerkzame mensen altijd te verbergen.

Als je misbruik maakt van het strafrecht dan moet worden samengewerkt om het spel te kunnen blijven spelen en het liefst uiteraard met de wet in de hand. In het artikel de stille staatsgreep heb ik dat toegelicht.

Wesky reageert op de vraag van Sven Kockelmann, dat het niet gaat om het waarom, maar om de waarheid. De feitelijke waarheid met betrekking tot de tenlastelegging. Daar gaat het om. En dat is dan tegelijkertijd de angst van elke leugenaar. Dat je de leugens aantoont. Dat je de leugenaars ontmaskert. In het gunstigste geval wordt het een gerechtelijke dwaling genoemd en dan hoeft niemand daarvoor te worden vervolgd, immers vergissen is altijd mogelijk. Er komt onherroepelijk een moment dat dat niet meer wordt aanvaard.

“Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel.” Dat is toch een hoopvolle gedachte. En ik krijg die hoop weer als ik naar mevrouw Wesky luister.

L.D.Broersma

De zaak Baybasin: een samenvatting

Op 17 februari heb ik een eerste samenvatting geschreven over de publicaties tot dan met als titel “Baybasin, a free spirit after all” (Leest u svp eerst die samenvatting voordat u verder gaat)

Een free spirit, want ondanks zijn detentie blijft Baybasin doorvechten voor zijn recht. Sommigen, vooral de criticasters menen dat hij, na hem gehoord te hebben in het radioprogramma Talk2Myra, een dominante eigenwijze man is die geen tegenspraak dult. Zo heb ik dat beslist niet beluisterd, maar laat ik dit daarvan zeggen: als je niet een beetje dominant en eigenwijs bent dan red je het niet onder dergelijke omstandigheden, laat staan dat je de kracht kunt opbrengen om te blijven vechten, inmiddels al twintig jaar, voor je recht. Zijn incasseringsvermogen moet fenomenaal zijn. Dat kan niet anders. Ik kan daar alleen maar grote bewondering voor hebben. Dat hij niet zo blij met mij en mijn website is, althans dat is wat ik van zijn vrienden heb vernomen, doet daar niets aan af.

De volgende en tweede samenvatting betreft de artikelen die ik schreef van 18 februari tot 28 februari 2015. Lees verder “De zaak Baybasin: een samenvatting”

Baybaşin en de (re)constructie van een moord

Het oordeel

Het hof is op grond van het vorenstaande van oordeel dat tot medeplegen van moord kan worden geconcludeerd. De betrokkenheid van verdachte ( =Baybaşin) bestond uit het geven van opdrachten met betrekking tot de moord en het aansturen van de uiteindelijke dader.

Het hof is van oordeel dat tussen Baybaşin, die in Nederland verbleef, en Yavuz en Korkut en de pleger van het feit, een zeer nauwe samenwerking heeft bestaan, die op niets anders dan de dood van Öge gericht kon zijn. Verdachte moet dan ook als mededader worden aangemerkt en daaraan doet niet af dat verdachte bij de moord niet lijfelijk aanwezig was.”

Baybaşin is volgens het hof, weliswaar op afstand en via via via, namelijk via Yavuz en Nuri, die weer de opdracht gaven aan de tussenpersoan Metin, die op zijn beurt de pleger van het feit de opdracht gaf, kortom via via via, de medepleger van de moord op een man Öge genaamd in een theetuin in Istanboel.  En alleen voor dit delict kon, volgens Advocaat Generaal Aben, levenslang worden gegeven.

Daarvoor moest eerst Lieshout, als woonplaats van Baybaşin ten tijde van deze moord, als plaats delict worden aangemerkt door de rechters.

Is inmiddels de dader bekend? Nee. Het betreft hier dus nog altijd een anonieme dader uit Bitlis, omschreven door het hof als ‘de pleger van het feit’.

In feite is de moord op Öge nooit opgelost. Daarbij komt dat ook deze Öge net als Baybaşin door de toenmalige Turkse overheid werd gezien als staatsvijand en daarom net als Baybaşin moest vrezen voor zijn leven.

Toch vonden de rechters voldoende bewijs in de tapgesprekken, die Baybaşin zou hebben gevoerd met de twee intermediairs Yavuz en Korkut, om hem van de moord te beschuldigen.

Laten we eens kijken naar de re-constructie van deze moord zoals door het hof is vastgesteld.

Het hof: “Op 9 november 1997 is Sadik Suleyman Öge in een theetuin in Istanbul vermoord. Uit telefoongesprekken die zijn afgeluisterd voor, op en na die datum, blijkt dat de verdachte Baybaşin rechtstreeks betrokken is geweest bij deze moord.”

Rechtstreeks? Heeft Baybaşin rechtstreeks contact gehad met de pleger van het feit? Nee!

Het Hof: ‘Hij heeft voor de moord aangegeven dat het werk geregeld/geklaard moest worden. Kort na de moord is hem gemeld dat het “ding” in een tuin “voor elkaar is” en de verdachte heeft daarover zijn tevredenheid uitgesproken.”

Het werk moet geregeld/geklaard?
Het ding in de tuin is voor elkaar?
De verdachte heeft daarover zijn tevredenheid uitgesproken?

Behoorlijk vaag als je’t mij vraagt. En het klinkt wel aardig dat voor de moord en na de moord, maar het suggereert een tijdvolgordelijk verband. Eens kijken hoe deze rechters van het hof tot dat oordeel zijn gekomen.

Het Hof: “Rekening houdend met versluierd taalgebruik in de tot bewijs gebezigde tapgesprekken, welke het hof als zodanig behoedzaam gebruikt en waaraan het hof, gelet op de context waarin een en ander voorkomt en de samenhang daarvan met de externe werkelijkheid, dat wil zeggen zich buiten de tapgesprekken voordoende uit de bewijsmiddelen naar voren komende feiten, die duidelijk maken waarop die tapgesprekken betrekking hebben, inhoud geeft, overweegt het hof met betrekking tot het bewezen verklaarde nog als volgt:”

Ach zo, wij moeten hier uit opmaken dat de rechters heel behoedzaam aan het werk zijn gegaan met de resultaten van de tapgesprekken en bij het lezen van de transcripties rekening hebben gehouden met versluierd taalgebruik. Tja op die manier kun je overal een verhaal van maken. Baybaşin is er duidelijk over, hij heeft het zo niet gezegd en al helemaal niet zo bedoeld en de tijdstippen kloppen ook niet.

Over de veelzeggende tijd

Het Hof: ‘Uit de telefoontaps, in dossier 1 van de moord op Öge, leidt het hof af, gelet op de tijdstippen waarop die gesprekken
gevoerd werden en de informatie die over en weer tussen de gespreksdeelnemers werd uitgewisseld, dat verdachte nauw bij de moord op Öge betrokken was.Verdachte Baybaşin had voor de moord telefonisch contact met Yavuz en Korkut. Daaruit blijkt dat verdachte opdrachten, met betrekking tot de moord geeft, indirect de personen die uiteindelijk de opdracht moesten uitvoeren, aanstuurt en de gang van zaken daaromheen dirigeert.’

Ook uit de telefoongesprekken na de moord blijkt volgens de rechters van die betrokkenheid, want Baybaşin wordt op de hoogte gehouden van de uitvoering van de opdracht. Het Hof: ‘Als blijkt dat Öge op 9 november 1997 ’s middags om 16.25 uur in een theetuin in Istanbul wordt vermoord, wordt verdachte kort daarna, om 17.16 uur, door Yavuz gebeld dat de “opdracht” in de tuin was uitgevoerd, waarop verdachte verheugd reageert.’

Geen van de argumenten voor Baybaşins mede-moordenaarschap snijdt hout, stelt Derksen in zijn boek Verknipt bewijs. Het gehanteerde tijdschema door de rechters houdt geen stand.

Derksen schrijft: ‘Yavuz ( wie dat ook moge zijn) zou volgens het hof meteen na de moord om 18:16 gebeld hebben met Baybaşin. De moeilijkheid is dat bij nader inzien de moord om 15:30 plaatsvond en Yanuz spreekt over een gebeurtenis om 17:00 u.’

Over het contract om te liquideren

Het Hof: Tijdens het verhoor bij de rechter-commissaris op 13 januari 1999 met betrekking tot dit gesprek verklaart verdachte overigens dat hij met iemand over deze moord heeft gesproken op een tijdstip dat nog geen sprake kan zijn van publicatie in een krant, terwijl hij eerder in het verhoor aangeeft dat het gesprek gaat over hetgeen in een krant is verschenen over de moord op Öge.

Ton Derksen heeft daar in zijn boek Verknipt Bewijs uitvoerig bij stilgestaan. Want even voor de duidelijkheid Ton Derksen heeft meer gedaan dan het onderzoeken van tapgesprekken.(Verknipt Bewijs Hfdst 3 blz 151-196) Hij heeft ook gekeken naar de verhoren en uiteraard de rechtszaken. Hij komt tot de conclusie dat die vermeende daderkennis van Baybaşin wel heel erg kort door de bocht is vastgesteld. Derksen stelt vast dat de vermeende daderkennis die, door de rechtercommisaris en de rechters van het hof, aan Baybaşin wordt toegeschreven, zelfs hoogst onwaarschijnlijk is, waarna hij alle argumenten van het hof puntgewijs weerlegt, totdat er in feite niets overblijft van de bewijsvoering van het hof.

Over de theethuin als bewijs

Het hof stelt op basis van de transcripties: ‘Er worden bijzonderheden over de liquidatie besproken. Er wordt aangegeven dat het contract op de werkplaats was en dat daarbij één keer op hem was geschoten. Dat het de werkplaats was van het slachtoffer blijkt uit eerdergenoemd artikel in de Hürriyet, waarin wordt vermeld dat Öge de theetuin exploiteerde.’

Derksen: ‘Hier gaat het volgens de rechters om het liquideren op bestelling. Waarbij door de Rechter Commissaris de ontlastende gesprekken niet in de OM-keursselectie zijn opgenomen. In feite betreft het een gesprek uit 1990-1992 waar Baybaşin een contract met een jongen bespreekt, inderdaad als zakenman.’

De werkplaats wordt voor de rechters de theetuin, immers we hebben te maken met versluierde berichtgeving.

Derksen schrijft verder: ‘De tuin wordt door het hof uitgespeeld als indicatie dat het om de theetuin gaat. Maar in de juiste vertaling van het telefoongesprek wordt gesproken over een buidel in de correct vertaalde zin: De vlucht van de mensen met de buidel is geslaagd, en nu hebben de vluchtelingen een plaats nodig.’

Voorwaar dat is toch heel iets anders.

Derksen: Dat het de ‘werkplaats’ was van het slachtoffer blijkt uit eerdergenoemd artikel in de Hürriyet, waarin wordt vermeld dat Öge de theetuin exploiteerde.

Over het doden met 1 schot

Het hof stelt op basis van de transcripties: ‘Er worden bijzonderheden over de liquidatie besproken tussen Baybaşin en Yavuz. Er wordt aangegeven dat het contract op de werkplaats was en dat daarbij één keer op hem was geschoten, hetgeen overeenstemt met een ter zake opgemaakte medische verklaring (één inschotverwonding)’

Derksen schrijft: ‘Yavuz weet van het ene schot waarmee Öge is omgekomen, maar dat wist hij pas de volgende dag, nadat hij het had gelezen in de krant de Hürriyet. Yavuz vermelding van dat ene schot in het gesprek met Baybaşin is volstrekt geen aanwijzing van daderkennis, laat staan voor die van Baybaşin.’

Over de Sakalli (=baardmans) Öge die op weg gaat naar de begraafplaats

Het hof leest in de transcripties: ‘Er is sprake van de eerloze Sakalli (=man met baard)  terwijl op de foto van het slachtoffer in de Hürriyet een persoon te zien is met een volle baard.’

Ja als we de redeneertrant van dit hof volgen dan kan het niet anders zijn dan dat het dezelfde man betreft, man met baard, dat moet Öge zijn.

Ook de officier van justitie meldt dat deze eerloze sakkali Öge moet zijn, die samen met Mehmet Ali een heroineschuld bij Baybaşin heeft van 435.000 gulden.

Derksen daarover: ‘Het Hof meent te weten dat de Sakalli die Baybaşin in een telefoongesprek noemt, slaat op Sakalli Öge, maar Baybaşin heeft het over Sakalli Ali, de broer van Mehmet Ali. De Sakalli Ali  waar Baybasin het in zijn telefoongesprek over had, had wel een baard net als de Sakkali Öge in de theetuin, maar had geen schuld bij Baybaşin.

Kunt u lezer het nog volgen?

“Daarbij komt dat ook na 9 november, de fatale dag in de theetuin, Baybaşin nog steeds en regelmatig spreekt  over sakkali als levende personage.

“Het vreemde is dat in zijn repliek, de Advocaat Generaal erkent dat het om twee personen gaat. “Dat doet wat de A-G betreft verder ook totaal niet ter zake, nu Baybaşin zelf had aangegeven dat het gesprek wel degelijk over de moord op Öge ging.’

Blijkbaar is het Hof daar wel erg gemakkelijk overheen gestapt! Persoonlijk vind ik dat niet te bevatten, als je daarna er toe over gaat een man tot levenslang te veroordelen.

En dan zijn we weer terug bij af, namelijk de veronderstelde daderkennis van Baybaşin. Die hij dus niet had.

Over ‘niemand mag wat zeggen van Baybaşin’

Het hof stelt op basis van de transcripties vast: ‘Baybaşin geeft opdracht dat over deze zaak niet mag worden gesproken.’

Derksen schrijft: ‘Het hof ziet in het door Baybaşin opgelegde stilzwijgen van mensen een reden voor zijn betrokkenheid bij de moord.’

Opnieuw een vergezocht verband met de moord, maar om dat nu een bewijs te noemen!

Over het motief: de (heroine) schuld mag niet ongestraft blijven

Volgens het OM had Öge een grote heroineschuld bij Baybaşin. Zoiets kon niet ongestraft blijven. Tja nu komt dat hele verhaal van de twee baardmannen weer om de hoek kijken, want niet sakalli Öge had een schuld bij Baybaşin, maar Mehmet Ali, waarvoor de broer sakalli Ali als contactpersoon optrad. Daarmee vervalt het motief stelt Derksen.  En zo is het.

Over de twee intermediairs, de zogenaamde medeplegers van Baybaşin:
Yavu Yavuzturk, is aangeklaagd voor de medewerking aan de liquidatie van Öge, mede op het Nederlandse bewijsmateriaal, desondanks op 13 oktober 2004 vrijgesproken door de Turkse rechter. Nuri Korkut is in Turkije niet eens aangemerkt als verdachte.

In zijn slotconclusie stelt Derksen dat in de veroordeling van Baybaşin (tot levenslange gevangenisstraf) sprake is geweest van fitness for purpuse.

Anders gezegd: Barbertje moest hangen.

En nu is Aben aan zet in verband met het herzieningsverzoek van Baybaşin. Hij heeft ondanks de onderzoeksresultaten van Derksen, en na vier jaar onderzoek, recent een nieuwe deskundige in de arm genomen. Iemand die volgens Aben vanuit een geheel andere invalshoek de zaak Baybaşin gaat benaderen.

Tja dan denk ik inmiddels toch echt dat deze meneer een nieuwe draai aan het verhaal moet geven. De onwil om werkelijk recht te doen aan Baybasin is zo stuitend aanwezig, door het telkens maar weer uitstellen.

Aben besluit zijn conclusie met: “Bij beslissingen over de inrichting en de uitvoering van het onderzoek zullen de verzoeker Baybaşin en zijn raadsvrouw worden gekend, en dit in de stellige overtuiging dat de gelegenheid tot tegenspraak niet alleen een universeel beginsel van “fair trial” betreft, doch ook een noodzakelijke voorwaarde voor verantwoorde waarheidsvinding.”

Die belofte maakt schuld!

lees ook:

Baybasin en de conclusie van Aben
Aben speelt Iene Miene Mutte met Baybasin
Baybasin en de rechters die zichzelf overtroffen
Baybasin en zijn weapon of destructie
Baybasin en de papieren tijgers
Baybasin: Barbertje moet blijven hangen!

Voorlopig is dit het laatste artikel. Ik heb in sneltreinvaart het nodige geschreven en ik hoop dat bezoekers al mijn artikelen willen lezen. Om werkelijk een goed beeld te krijgen van wat hier speelt is dat m.i. nodig. Een goede start is wellicht mijn samenvatting van de eerste serie artikelen.

Baybaşin: a free spirit after all

Ik ga nu bezig met het hier en daar verbeteren van de tekst en het vertalen van de artikelen in het Engels. Niet in de laatste plaats voor Baybaşin zelf.

L.D.Broersma

Link naar het vonnis

Baybaşin en zijn ‘weapon of destruction’

Advocaat Generaal Aben in zijn conclusie van 4 september 2012 over het veronderstelde complot in de zaak Baybaşin, hij schrijft:
“Onvoorspelbaar was ook de straf die de Nederlandse rechter zou opleggen (als hij daartoe al zou overgaan). Baybaşin zou alleen effectief zijn uitgeschakeld bij de oplegging van een levenslange gevangenisstraf. Maar die straf was tien jaar geleden in elk geval (nog) hoogst uitzonderlijk. Die strafmaat viel niet zonder meer te verwachten. Uiteraard tenzij ook de Nederlandse rechter in het complot was betrokken, maar dat is geen veronderstelling die aan het herzieningsverzoek ten grondslag is gelegd. Bovendien was het in dat geval veel makkelijker geweest als de (gecorrumpeerde) rechter de uitlevering naar Turkije had toegestaan. Daar wisten de geheime connecties van Çiller wel raad met iemand als Baybasin. Zijn vlucht naar het buitenland was niet zonder reden.”

In zijn ijver om de complottheorie te ontkrachten Lees verder “Baybaşin en zijn ‘weapon of destruction’”