Schuldslaaf Nederland 4e plek op de wereldranglijst. https://t.co/biRiBBLFbW
— ldbroersma (@vertelmewat) 23 januari 2017
We staan op de vierde plek op de wereldranglijst voor wat betreft de schulden van de huishoudens. Drie landen gaan ons voor: Zwitserland, Denemarken en Australie. We leven in een staat van schuldenslavernij, immers de schulden, meestal in de vorm van een hypotheek, hangen als een molensteen om onze nek.
De Nederlandse burger is in het verleden en wordt in het heden nog altijd gestimuleerd om schulden te maken, immers dat houdt de economie gaande. Er wordt dan ook wat (af)gebouwd in de landen met een hoge schuld per huishouden. Prachtige huizen zie je in Zwitserland, Denemarken en Nederland weet ik uit eigen ervaring. Australie zal niet anders zijn. Maar kom je nu in landen als, pak ‘m beet, Peru waar ik net ben geweest. Een land dat niet voor komt op deze lijst dan krijg je een heel ander beeld. 
Wat u ziet zijn huizen die niet af zijn. Een ‘af’ huis is een uitzondering. En daarmee wordt impliciet het grote verschil aangegeven tussen een westerse samenleving, zoals de onze, waar huishoudens schulden maken om in een kant en klaar huis te gaan wonen en een samenleving als Peru, waar huishoudens beter gezegd families stukje bij beetje geld bij elkaar leggen en sparen om daarmee te bouwen aan hun huis en bezit, het familiebezit.
Maar waarom kunnen wij ons blijkbaar permitteren om zoveel schulden te maken? Dat was vanwege de opgebouwde sociale zekerheid. In plaats van geld bij elkaar te leggen als familie, legden we geld bij elkaar als natie. Zo werden nationale spaarpotten gecreeerd met na verloop van tijd enorme geldbedragen voor als we ziek worden, voor als we oud worden, voor als we gehandicapt raken of werkloos. Ach zo mooi geregeld en zo sociaal. Eén nadeel, zo’n grote pot met geld is zeer aantrekkelijk voor gouddieven en opportunisten die er zulke leuke dingen mee konden doen. Er zijn ook vreemde wisseltrucs uitgehaald, waardoor de geldstromen nauwelijks meer te volgen zijn. Reorganisaties en privatisering van overheidsdiensten zijn bij uitstek de momenten geweest om geld te laten wegstromen. En niet vergeten dat met het privatiseren van overheidsdiensten de WOB en daarmee de controle buiten werking werd gesteld.
Om te zorgen voor voldoende input, wordt de verdiencapaciteit opgevoerd en de output afgeroomd. Veel van dat gespaarde geld wordt door bureaucraten uitgegeven aan allerlei zaken die weinig van doen hebben met de algehele welvaart en het welbevinden van de spaarders, maar meer met het bestedingspatroon van de bureaucraten en laten we ze grootverdieners noemen. Om die standaard hoog te houden moet er worden verdiend. Zo simpel is dat verhaal. Alle overheidsmaatregelen zijn er daarom op gericht om de verdiencapaciteit op te voeren onder de noemer van participatie en worden de uitkeringen uit de nationale spaarpotten, die zoals we weten beslist niet worden gespekt door de grootverdieners, aan de burgers belemmerd.
In feite komt het er op neer dat onder de noemer van maatschappelijke verantwoordelijkheid de mensen weer worden teruggeworpen op de oude sociale systemen van vrijwilligerswerk en noaberdienst.
De babyboomers zijn de mensen die het meest hebben bijgedragen aan het vullen van de spaarpotten, hebben er ook een tijdje van kunnen profiteren. Maar nu wordt voorgesteld alsof de jongere generatie moet werken en zorgen voor -en financieel bijdragen aan de sociale voorzieningen voor de ouderen. Zoals dat dus ging voordat we als natie een sociaal verzekeringsstelsel hadden. Zoals het heden ten dage nog altijd gaat in al die landen zonder een nationaal sociaal stelsel. Landen als Peru, Turkije die niet voorkomen op de bovenstaande lijst van schuldenlanden.
De mensen in die landen kijken op tegen Zwitserland, Duitsland, Nederland. Dat zijn de rijke landen. Kijk maar naar de huizen. Maar om die huizen te bewonen heb je verdiencapaciteit nodig. Kun je de hypotheek niet meer betalen dan sta je op straat. En als je geluk hebt heb je een verzekering afgesloten, als die al niet wordt geeist. Verzekeringen zijn booming business.
Volgens de Europese Unie mankeert het aan de verdiencapaciteit. Dat is vanwege de vergrijzing. De Europese Unie stimuleert daarom immigratie.
Document 2:
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/?uri=CELEX:52008DC0359
Het geld dat de westerse mens heeft gespaard en via belastingen afdraagt wordt gebruikt om te investeren in immigratie en de beoogde verdiencapaciteit op langere termijn. Veel van die immigranten zijn afhankelijk en sommigen zijn blijvend afhankelijk van de sociale spaarpotten. Het gaat dan ook niet om hen maar om hun kinderen.
Ongetwijfeld zijn er veel van hen harde werkers en betalen belasting. Wat die mensen daarmee doen is sparen. Ze gaan geen schulden aan. En zijn ze Islamitisch dan is het aangaan van schulden bij een bank, laat staan het betalen van rente een heel moeilijk gegeven. Ze bouwen, zoals ze dat geleerd hebben, in gezamenlijkheid hier aan hun bestaan en ook daar, in het land van herkomst, aan het bestaan. Ook aan een huis voor hun achtergebleven familie. Ze sparen ook voor hun ouwe dag, wanneer de tijd rijp is om terug te keren.
Het pensioen zal geen bijdrage leveren aan de Nederlandse economie, maar in het land van herkomst worden uitgegeven. Dat kunnen zij want zij hebben meerdere nationaliteiten. Dat is het verhaal. Hun loyaliteit ligt bij de familie, niet bij Nederland als natie.
Nog niet zo lang geleden sprak ik een Pakistaanse man in de trein.
https://hetisnamelijkzo.wordpress.com/2016/11/30/een-hollander/
Een stukje daaruit:
“Nogal wat van die zogenaamde vluchtelingen grossieren in verblijfsvergunningen, zo vertelde hij, Italie, Oostenrijk, Duitsland, Nederland en ga zo maar door.
“Het eerste wat de nieuwkomers hier in Nederland doen is een fiets ‘aanschaffen’. Als in een opvangcentrum 400 vluchtelingen zijn dan zijn er minstens 500 fietsen” We wisselden een blik van verstandhouding uit. Meer was niet nodig om elkaar te begrijpen.
“Wat ik niet begrijp is dat die mensen, zodra ze een permanente verblijfsvergunning hebben of een paspoort, dat ze dan weer op vakantie gaan naar hun land van herkomst.”
“Dat komt omdat ze alle verblijfsvergunningen en paspoorten mogen houden. Wat denkt u dat ze doen als hier in Nederland de oorlog uitbreekt. Denkt u dat zij de Nederlanders gaan helpen? Dan vluchten ze terug naar hun eigen land. Denkt u dat ze ooit de mensen in Nederland gaan helpen? ”
Tja. De man was openhartig en eerlijk, maar het blijft deprimerend. Dat is hen niet kwalijk te nemen. Degenen die verantwoordelijk zijn moeten we ergens anders zoeken.