Tag: Talk2Myra

Baybasin en twee vliegen in één klap.

Twee vliegen in één klap, dat moeten de Turkse en Nederlandse regeringen hebben gedacht, want met het uitschakelen van Huseyin Baybasin werdt tevens aan de oprichting van de Koerdische parlementen in ballingschap een gevoelige klap uitgedeeld en een halt toegeroepen. In de tweede plaats werd daarmee Baybasin als klokkenluider over de Turks-Nederlandse connectie in de heroinehandel uitgeschakeld, in een voor de Nederlandse staat zo gevoelige periode van net na de parlementaire IRT enquete. Nederland was ook niet blij met deze gabber die zonodig zondige zaken aan het licht moest brengen en bovendien met dat Koerdisch parlement in Den Haag, een verstorend element zou kunnen worden voor de ‘goede’ diplomatieke betrekkingen met Turkije.

En dat was de deal, het complot, het herenakkoord: twee vliegen in een klap. In 1995 mislukte de uitlevering naar Turkije ivm zijn asielaanvraag. Dat was een lelijke streep door de rekening om hem zo vlug mogelijk weer het land uit te werken richting Turkije. In 1998 lukte het wel met opnieuw een arrestatie, maar toen waren de twee landen even de regie kwijt, immers de tenlastelegging omvatte uitsluitend de beschuldiging van moord als verrekening van een heroineschuld. Zeg maar de gebruikelijke afrekeningen in het criminele milieu en daar kwam, tot grote schrik van Nederland,  Turkije met een persbericht dat daar lijnrecht tegenover stond.

„Op 27 maart 1998 organiseerde Murat Basesgioglu, de Turkse minister van Binnenlandse Zaken in allerijl een persconferentie. Die dag was in Nederland de vermogende Koerdische zakenman Huseyin baybasin gearresteerd. De minister eiste de eer voor zichzelf op: „Wij hebben Baybasin gearresteerd” zo zei hij dat letterlijk. En hij kon ook precies uitleggen waarom: „ Baybasin ondersteunt met grote sommen geld de Koerdische TV-zender Med-TV, het Koerdische parlement in ballingschap en de PKK. dat hebben we nu een halt toegeroepen.”

Het Nederlands Openbaar Ministerie legde het iets anders uit: Baybasin was gearresteerd omdat hij leider was van een ongekend groot misdaadconcern. Men ( let op niet wij of het OM) had vijf maanden zijn telefoon afgeluisterd. Hij verdiende miljoenen met zijn drugshandel en minstens twee keer had hij met zijn autotelefoon in code taal ( let op: make him call was de codetaal voor maak hem koud) vanuit Nederland een opdracht tot moord gegeven, in de Verenigde staten en Turkije.”

Zie artikel: De lange arm van Ankara.  Als geen ander wisten de Nederlanders dat bericht snel met behulp van de vrienden van de staat, weg te masseren.

Twee maanden later verschijnt er in de Groene Amsterdammer een artikel  over het boek De Maffia van Turkije, waar Baybasin wordt geintroduceerd als de Pablo Escobar van Europa.

#Baybaşin en de fijne heren der wetenschap

Baybasin werd in Nederland op 24 december 1995 in de val gelokt. Hij moest oorspronkelijk die dag helemaal niet in Nederland zijn. Hij was voor besprekingen in Brussel. Er moet sprake zijn geweest van een organisatie om hem in de val te laten lopen, immers hij werd 24 december 1995 direct over de grens opgepakt op basis van een uitleveringsverzoek van 9 maart 1995, zo schrijft Bovenkerk.   Daarvoor was er al een arrestatiebevel uitgevaardigd, zo staat zwart op wit te lezen in het hoofdstuk waar het hele boek om draait, Baybasin. En dat terwijl altijd de suggestie is gewekt dat het verzoek om uitlevering na de asielaanvraag was gekomen.

Deze Frank Bovenkerk was als deskundige nauw betrokken bij het IRT-onderzoek. Ik begrijp heel goed waarom juist dit boek , deze eerste uitgave, moest verdwijnen. En wel hierom:

Alleen de advocaten van het eerste uur hebben de rechtmatigheid van zijn arrestatie in 1995 aangekaart, maar dit is in het totaal verdwenen.

En terwijl Baybasin bijna op een wanhopige manier, wanneer hij maar de kans krijgt om zich openbaar uit te spreken, benadrukt dat hij toen is gegijzeld, wordt het jaar 1995 tot voor kort, evenals het woord gijzelaar consequent weggedrukt. Zelfs door zijn huidige verdedigers. Hoe is dat mogelijk? Ze noemden hem tot voor kort nog altijd de asielzoeker.

Pas nadat ik er keer op keer aandacht voor vroeg is de verdediging, ogenschijnlijk toen pas, bezig gegaan met een WOBverzoek, hoewel niet zelf maar via Ton Hofstede. Hoe kan het bestaan?

Baybasin kreeg zelfs het verbod van zijn advocaat om over deze periode en dit boek te spreken, hoewel hij, schat ik, niet op de hoogte is geweest van juist deze voor hem zo belangrijke passage in dat boek. Hij heeft veel later de Engelse versie uit 2007 onder ogen gekregen, toen hij inmiddels al tot levenslang was veroordeeld tot in de hoogste regionen. Hoe kan het? Waar is die verdediging van hem mee bezig geweest?

Ik heb me dat vele malen afgevraagd. Hoe kan het bestaan dat deze mensen die zich de verdedigers van Baybasin noemen, dat deze mensen hem presenteerden als een spijtoptant van een misdadig verleden, zoals Boudine Berkenbosch dat beweerde, of hem asielzoeker bleven noemen, zoals ik Myra hoorde zeggen en Ton Hofstede in een uitzending, en Van der Plas het in de teksten op zn minst dat suggereert. En dat nadat de man  in de interviews die hij gaf bij Talk2Myra, en zelfs bij de rechter keer op keer benadrukt dat hij dat niet is, maar een gijzelaar. Ze laten de man gewoon ‘lullen’ als ik eens plastisch mag uitdrukken. Maar ik heb de moeite genomen om naar hem te luisteren. Werkelijk te luisteren.

Het jaar 2014 is het jaar geworden van de apotheose van de heren Poot met hun 20 miljard claim op de staat en de, door de Roestige Spijker georchestreerde, getuigenverhoren, in maart en april van dat jaar. Allemaal voor de documentaire Dutch Injustice, when childtrafficing rules a nation. Met uiteraard een hoofdrol voor de pedofiele Demmink, die in Turkije kinderen had verkracht. Baybasin met zijn geheime rapport en Langendoen hadden daarvoor de munitie geleverd. Na afloop schreef ik in mei:

ldbroersma : En terwijl het volk nog volop aan het kwekkebekken is over dedemminkkwestie en devaatstrakwestie worden achter de schermen de rekwisieten reeds opgeborgen, het personeel alvast naar huis gestuurd en blijft de facade nog even staan, zodat het nog wat lijkt. Toch meneer Rubenstein? Je tactisch terugtrekken van het strijdtoneel is ook nog een hele kunst, ik zie het aan mensen als Kat, Dankbaar en zovele anderen. Het dollen van de trollen is ook een zachte dood aan het sterven. Van de heren Poot verwacht ik geen vlammende betogen meer in de kranten. Laat staan dat we te horen krijgen hoever het staat met die claim van 20 miljard. Wat rest is een lege stichting. Hallo is daar iemand?

Het duurde dan ook niet lang of Poot liet in juni 2014 in de krant weten dat hij het voor gezien hield. Voor mij geen verrassing. En in november 2014 viel het doek definitief. Poot en de Roestige Spijker en vele aan hen gelieerde websites, zoals ArrestDemmink, werden opgedoekt.

Het jaar 2015 is het jaar geworden van de omkering in de Baybasinzaak: geleidelijk aan wordt Demmink in een ander licht gezet. Demmink is nog wel de grote almachtige boosaard, maar als ‘dirty pedophile’ is hij voor de Baybasinzaak van mindere betekenis aan het worden. De focus wordt door de verdediging, met behulp van de vrijheidstrijders, voor Baybasin, en de onafhankelijke nieuwsgaring, in deze: Wim van de Poll van crimesite, Koen Voskuil van het AD, en Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad, verlegd naar de vervalste taps, en heel voorzichtig aan ook naar de asielkwestie en het jaar 1995.

Kritische geluiden en andere visies worden ogenblikkelijk door het stofzuigerteam getackeld. En dan heb ik het niet alleen over mijzelf. Ik worstel en kom toch weer boven blijkt telkens, ook tot mijn eigen verrassing.

De Koerdische kwestie, waar Rein Gerritsen druk mee is, wordt in de koeling gezet om ‘de belangen van Baybasin niet te schaden’. Dat boek houden de nieuwsgierigen, al sedert april 2015, van hem te goed, maar het komt, het komt, in ieder geval na de uitspraak in het herzieningsverzoek. Ook de conclusie van Aben komt, het komt, maar het wordt wel een spannen jaar hoor! De verdediging heeft zo gestreden voor de man. En the queen of justice geeft nooit op.

Waar ik eerst dacht: nou ja, achteraf en van een afstand is alles gemakkelijk, die mensen hebben verkeerde keuzes gemaakt: ze zijn er in gelopen, ben ik nu, alles overziend en overdacht te hebben, tot de conclusie gekomen dat heel die verdediging hem, door de keuzes die zijn gemaakt, uitstekend achter de tralies heeft weten te houden, die 20 jaar.

Eerst was ik gefocust, net als zoveel anderen, op de machinaties van de staat, maar toen begon ik me ook eens te verdiepen in de verdediging. En wat ik toen constateerde heeft mij minstens zo geschokt.

De rechters hebben vanaf 2007 gewaarschuwd en aangegeven dat ze met de pedofiliekwestie, het complot en de chantage op hoog niveau, geen kant uitkonden in de zaak Baybasin. In plaats dat de verdediging zich dat aantrok zijn ze doodleuk doorgegaan. Is hier sprake van een kokervisie, dacht ik? Wat is hier aan de hand? Hoe kan het dat die keuze keer op keer is gemaakt om de tenlastelegging, die zou draaien om een verrekening in het criminele circuit vanwege een heroine ripdeal, op te hangen aan een complot met Demmink als gechanteerde pedofiel in de hoofdrol. Keer op keer op basis van een 60 pagina’s tellend ‘mysterieus’ aanvullend rapport op een 1000 pagina’s tellend Turks rapport van de Turkse geheime dienst, aangevuld met de bevindingen van Langendoen ter plaatste.

Nou ja Demmink als pedofiel is in de laatste aanklacht van september 2011 weggelaten omdat de Turkse mannen zelf een procedure zijn gestart, maar vervolgens wordt het hele betoog wederom voornamelijk opgehangen aan dat geheime Turkse rapport en het complot op hoog niveau. Ik heb het werkelijk met alle verstand bekeken.  ‘Baybasin wil het zo’, komt Myra Adele van der Plas hier verdedigen. En de Turken en de Nederlanders willen niet, zo wordt het ons voorgeschoteld. Maar dat hele verhaal past niet binnen de tenlaste legging en de uiteindelijke veroordeling tot levenslang.

Pas met de uitgave van het eerste boek van Ton Derksen Verknipt Bewijs van mei 2014 komt de focus te liggen waar hij op had horen te liggen, namelijk de ten laste legging. Inderdaad dat gebeurde na de getuigenverhoren van de Roestige Spijker in maart en april van dat jaar. En nu dan met zijn nieuwe boek, De Tapverslagen, waaruit een overstelpende hoeveelheid nieuw bewijs is gekomen.

Wat mij dat zegt?: Alles is getimed.

Het luidde en luidt een nieuwe fase in: afbouw, opbouw, inleiding tot de afloop?

Tja de afloop: sommigen hopen op bijltjesdag, er wordt wat afgetweet op twitter.

Ik hoop op een goede afloop voor Baybasin. De man is gewoon consistent in wat hij zegt en voor mij geloofwaardig. Mijn vertrouwen in hem ben ik niet kwijtgeraakt.

Voor een goede afloop heeft hij Aben en ook Bas van de Heuvel nodig, die Ton Derksen zonodig publiekelijk voor gek moest zetten (ze hebben zo gelachen tijdens de boekpresentatie, las ik). Dat verhoudt zich toch niet met de ernst van de zaak? Het geeft gewoon geen pas in normale zakelijke  betrekkingen, laat staan in een zaak als deze. Dat hele circus is wat mij tegen staat en ook te denken geeft.

Een goede afloop is uiteraard ook afhankelijk van het materiaal dat de rechters onder ogen krijgen. Ik mag hopen dat dat materiaal met behulp van Ton Derksen nu dan eindelijk van goede kwaliteit is, want het zijn uiteindelijk de rechters die moeten kunnen oordelen op basis van een deugdelijke bewijsvoering.

#Baybasin en de Rijksschatbewaarders

Bij de Roestige Spijker

https://www.deroestigespijker.nl/page/module/het-is-schandalig-dat-de-doofpot.html

En ja, het is toch zo beste lezers, kom er maar eens om tegenwoordig. Hoe dichter je bij de schat komt hoe groter de hond en hoe harder die blaft. In de tegenwoordige tijd is dat vormgegeven middels de bureaucratie van de regelgeving, beter gezegd prikkelgeving ofwel de systeemdictatuur die de ambtenaren moeten handhaven en toepassen op ons burgers. De bestuurders hebben zich op veilige afstand gezet. De tijdrovende WOB moet volgens Donner worden afgeschaft zodat onze bestuurders zich uitsluitend bezig kunnen houden met de regie. En niet hun tijd moeten verdoen aan nationaal gekissebis maar verlost daarvan ons kunnen vertegenwoordigen op het internationale veld.

baphomet in werkkamer premier RutteOns parlement kent uiteraard ook zn geheime genootschap. In de wandelgangen door de overige parlementariers gekscherend de sectie stiekem genoemd. Alleen de uitverkoren fractievoorzitters mogen toetreden tot dit geheime genootschap, dat regelmatig samenkomt in de ronde torenkamer van de premier, stel ik mij zo voor, maar niet eerder dan nadat plechtig de eed is afgelegd en allen dit bezegelden met de vinger op de mond, en een eensluidend: Ssssssssst. FullSizeRender

 

 

 

Wee degene die het dan nog waagt om zonder toestemming uit de school te klappen.

Baybasin en de rijksschatbewaardersDie geheime genootschappen zijn niet anders dan, voor de gewone man, het werk, de sportclubs, de muziekvereniging en de kerk, hun sociale netwerk.

Sommige banen en lidmaatschappen van clubs opereren op wereldniveau en sommigen komen niet buiten de grenzen van het dorp. En zou je iemand uit zo’n dorp vragen of hij of zij zich wereldburger voelt, tja waar heb je’t over? Maar vraag je het Maxima, kijkend naar haar netwerk, ja die voelt zich in de eerste plaats wereldburger, daarna Europeaan en dan pas Nederlander.

Wereldburgerschap valt en staat bij de wijze waarop je je vrij kunt bewegen door die wereld. Met de step kom je niet ver, met de fiets al iets verder en als je de beschikking hebt over een vliegtuig dan ligt de wereld aan je voeten. Voor bedrijven is het summum van die vrijheid, grenzeloosheid. TTIP is dan ook het neusje van de zalm voor de wereldveroveraars.

Genootschappen en vooral geheime genootschappen zijn door de tijd heen prachtige instituten geweest om elkaar informeel te ontmoeten, geheime informatie te delen, te netwerken en aan schaalvergroting te doen. Een kennis van mij heeft een tijd gewerkt voor de Verenigde Naties en hij vertelde, de wereld wordt erg klein als je presidenten in de gangen tegenkomt. En ook om elkaar onder controle te houden:

Schaalvergroting is altijd een beproefde methode geweest om je macht te vergroten. Vroeger via het veroveren van grondgebieden en het onderwerpen van de plaatselijke bevolking. En dan via handel, de VOC kennen we uiteraard. Nu gaat het via de Europese Unie en de grote verdragen zoals het vrijhandelsverdrag TTIP, waarvan, nu het in vergevorderd stadium is, en eigenlijk niet meer terug te draaien, de shocking implicaties voor de soevereiniteit van naties en de consequenties voor de gewone burger,  duidelijk worden.

Dpiramide_van_maslow_roland_2e nieuwe wereldorde is dan ook een economische wereldorde, die alles met handel en geld en bezit te maken heeft en geen sociale orde betreft. Alles moet worden vercommercialiseerd, zelfs het water. Het heeft niets met de behoeften van de gewone mens te maken. Niets met menswaardigheid en niets met de rechten van de mens. De rechten van de mens  zijn via internationale verdragen, wetten en regelgeving ondergeschikt gemaakt aan het financiele en economische belang van een selecte groep.

De mensen die behoren tot de machtselite, komen elkaar overal weer tegen, in allerlei clubs, in groter of in kleiner verband: de Verenigde Naties, de diplomatie, Bilderberg, Loges, EU, NGO’s, overlegorganen, liefdadigheid, in de commissie dit en de commissie dat en ook in de meer geheime clubs, waar alleen de uitverkorenen kunnen toetreden.  Baybasin vertelde daarover in één van de interviews die hij gaf bij Talk2Myra. Hij had het over de netwerken en de clubs en in het bijzonder the pedophile partyclub. Wat die verenigingen en clubs allemaal gemeen hebben is geheimhouding. Geheimhouding is de plicht, vaak ook via chantage afgedwongen. De geheimen verdedig je met huid en haar en zoniet dan word je outcast, zoals Baybasin is overkomen toen hij uit de school klapte over de Heroinehandel van de overheden. Dat werd door de Rijksschatbewaarders niet op prijs gesteld.

En dan meldt zich hier een ridder

Wie heeft je dat wijs gemaakt? Het is een sprookje. Het is de magie van de macht.

Want er bestaat geen oude wijsheid, noch oude kennis die niet gedeeld zou mogen worden met iedereen. Alleen misdaad floreert in chaos en het geheim.

Who benefits is de vraag die we telkens weer moeten stellen.

L.D. Broersma

 

#Baybasin en het jaar 1995

Volgens Jolande Van der Graaf in de Telegraaf volgt dus binnenkort de ontknoping in het Herzieningsverzoek van Huseyin Baybasin, die zijn advocaat namens hem in april 2011 indiende bij de Hoge Raad. Diederik Aben is er dan ruim 4,5 jaar mee bezig geweest.

Ik heb begrepen uit een artikel van Ton Hofstede van Het Haagse Complot dat er twee gespreksonderwerpen tussen de Advocaat Generaal Aben en Baybasin zullen zijn:

  1. het 25 pagina’s tellende rapport van Bas van den Heuvel en
  2. de illegale arrestatie in 1995

En dat laatste onderwerp tot mijn verrassing. Bijgaande email van 21 december 2013 maakt denk ik e.e.a. duidelijk. Om de leesbaarheid te vergroten kunt u op de afbeelding klikken.

Baybasins arrestatie 1995-2

Baybasins arrestatie in 1995-2

Van der Plas had ik indertijd via email laten weten dat ik met name ook voor haar mijn beschouwingen op de zaak Baybasin gaf bij Vrij Nederland en later bij de Roestige Spijker. Waarom niet persoonlijk. Wel omdat ik absoluut onafhankelijk wilde blijven en vrij in het becommentariseren van wat zich aandiende.

Voor mij begon de zaak Baybasin echt interessant te worden toen ik het eerste radio-interview van Talk2Myra van 23 april 2013 beluisterde waarin Baybasin zijn arrestatie indecember van dat jaar  1995 schetst. Dat triggerde mij meteen.

Nu vind ik het uiteraard interessant of bij de aankomende ontknoping de vragen die ik indertijd bij de Roestige Spijker stelde, of daar een antwoord op komt via De Hoge Raad of rechters het mee gaan nemen in hun oordeel over het herzieningsverzoek.

Voordat ook De Roestige Spijker van het web verdwijnt heb ik een deel mijn commentaren aldaar voor de ‘geschiedenis’ bewaard. U kunt ze hieronder lezen. Deze reeks bestrijkt de periode april 2013 tot maart 2014. Ik maakte mijn beschouwingen persoonlijk en richtte mij meestal tot Robert Rubinstein, de voorzitter van de stichting:

– door ldbroersma op maandag 29 april 2013 om 14:09

Sinds een kleine twee jaren volg ik met interesse de kwestie Demmink en met name ook de veronderstelling dat hij namens de staat en onder druk van de Turkse overheid t.a.v. Baybasin smerig spel heeft gespeeld.

In de vorige uitzending van talk2myra, waar u vanavond te gast bent, was Baybasin zelf aan het woord en ik was meteen getriggerd toen hij vertelde dat hij een zakelijke bespreking had in Belgie maar op verzoek meegegaan was naar Nederland om daar te worden opgewacht door een arrestatieteam. Dat was in 1995, pas daarna heeft hij om uitlevering naar Turkije te voorkomen, asiel aangevraagd.

Volgens Baybasin is hij dus in de val gelopen door in 1995 naar Nederland te reizen. Dat betekent dat er vanuit Nederland een organisatie is opgezet om hem hier naar toe te lokken. Want toevallig is er niet een arrestatieteam op de been.

Wie heeft hier in Nederland een arrestatiebevel uitgevaardigd en wat was de inhoud daarvan. Wie heeft de arrestatie mogelijk gemaakt en wanneer is de Nederlandse overheid hiermee gestart en waarom Nederland? Had hij in Nederland een wet overtreden?

Lees verder “#Baybasin en het jaar 1995”

Baybaşin: on the right track again!

Weliswaar zit ik Rein Gerritsen af en toe op zn huid maar hij spreekt wijze woorden als hij zegt dat het gaat om de beeldvorming rond Baybaşin en in het verlengde daarvan zijn geloofwaardigheid.

Baybaşin antwoordde direct en zonder omhaal op vragen, tijdens een documentaire op tv, met:

1. Ik heb nooit gehandeld in drugs!
2. Ik heb nooit opdracht gegeven tot moord!

Sibel Edmonds ondersteunt hem daarin en zegt tijdens een interview met James Corbett het volgende daarover:

“4:10 So, let me make that clear. And it’s not because I’m a big fan of them. [laughs] It’s just that in this… they were engaged in a lot of illegal activities, criminal activities; but narcotics was not one of those, at least within the sphere of my involvement: direct, first-hand information in the FBI.”

Kort samengevat:”Ze hebben van alles gedaan, maar narcotica zat daar niet bij”.

Laten we dat voor waar aannemen en dan opnieuw kijken naar de procesgang en ontwikkelingen. Alles wat het OM heeft gedaan is gericht geweest op beeldvorming en het ondergraven van zijn geloofwaardigheid. De eindconclusie van Aben, dat basis vormde voor het besluit tot nader onderzoek in het herzieningsverzoek, is een voortzetting daarvan.

De beeldvorming met behulp van de media is altijd gericht geweest op Baybaşin als zware drugscrimineel en/of als de man die de jacht op Demmink initieerde. Eerder schreef  ik dat het  goed mogelijk is geweest dat hij informatie heeft toegespeeld gekregen die hem bewust op dat spoor heeft gezet. Hij heeft gehapt door aangifte wegens pedofilie te doen in 2007. Toen was het te laat, want toen ging menigeen er mee aan de haal. De complotgekte barstte los. Hij kon zich er daarna helaas niet meer van losweken.

Maar stel je voor dat het een opzetje was om hem af te leiden van het bewijzen van zijn onschuld, waarvan de mogelijkheden veel dichterbij lagen. Die truuk heb ik vaker gezien. Eerst speel je het slachtoffer informatie toe waarvan jezelf weet dat het nooit echt bewezen kan worden, en als het slachtoffer daarmee zijn verdediging inzet, kun je dus als aanklager en als advocaat generaal met alle gemak dat telkens weerleggen. En dat is wat met hem is gebeurd tot nu toe, althans dat is wat ik denk. Wellicht is het door die ontstane complotgekte na 2007 volledig uit de hand gelopen en niet voorzien door justitie dat er meerdere kapers op de kust waren om er een slaatje uit te slaan.

Daarom zet ik ook vraagtekens, al veel langer, bij de bemoeienis van Langendoen. Want waarom ging hij zo sterk zitten op de pedofilie van Demmink en de chantage en niet op het ontkrachten van de beschuldiging dat Baybaşin handelde in drugs? Als geen ander moet hij in staat zijn geweest om juist dat te onderzoeken en te ontkrachten. Maar hij heeft het niet gedaan. Rein Gerritsen is er wel mee aan de slag gegaan. En nu dan het interview van Talk2Myra met hem over het hoofdstuk in het boek  De maffia van Turkije van Frank Bovenkerk en Y. Yesilgoz

De inzichten van Rein Gerritsen werpen daarmee een ander licht op het ontstaan van dat hoofdstuk en wat het heeft veroorzaakt qua beeldvorming zowel nationaal als internationaal. Baybaşin en niet te vergeten zijn familie zijn daarin definitief als groot drugscrimineel netwerk geportretteerd. Nodig om hem in 2002 te veroordelen tot een levenslange gevangenisstraf.

Waarom ik dit interview zo goed vind? Baybaşin staat weer centraal. Hiermee kan hij weer werken aan zijn ‘alibi’ . Back to basics: Hij moet bewijzen dat hij het niet kan zijn en niet kan hebben gedaan. Met hulp van anderen, zeker zijn advocaten en zo mogelijk door het bewijzen dat zijn belagers hebben gelogen. Dicht bij hemzelf, dan staat hij in zijn kracht. Wat dat betreft kijk ik uit naar het boek van Rein Gerritsen. Waarschijnlijk is het belangrijker dan hij nu veronderstelt. Maar het moet niet te lang meer duren. Hoe dan ook daarmee en met het onderzoek van Ton Derksen is Baybaşin weer on the right track.

Baybaşin en de tuchtzaak tegen Wladimiroff

In mijn werkzame leven ging ik in het begin van mijn loopbaan in het organisatieadvieswerk mee met zo’n ouwe rot in het vak om een opdracht binnen te halen, zoals dat heet.  Dan was ik na zo’n bespreking bij de klant helemaal enthousiast. ‘Het was zo’n goed gesprek, dat kon niet meer missen’, gaf ik dan mijn eerste indruk. Mijn ervaren collega temperde meteen de feestvreugde en zei dan: “De opdracht is niet eerder binnen dan dat de handtekeningen zijn gezet.” En zo was het. Vandaar misschien dat ik door die ervaring niet direct sta te juichen over de getoonde euforie met betrekking tot de uitspraak in de tuchtzaak die Baybaşin heeft aangespannen tegen Wladimiroff. Onderdeel a betrof de rol van Buruma en b Wladimiroff als de advocaat van Demmink in de art.12 procedure ivm de verkrachtingszaak die zijn advocaat namens de Turkse mannen tegen Demmink had aangespannen. De één weet het nog mooier voor te stellen dan de ander.

“LOL:Baybasin wint van Micha Wladimiroff” en “Uitspraak opent deuren.” Het klinkt als muziek , maar ik las de uitspraak toch met beduidend minder enthousiasme.

Die winst is dus beperkt. Nuchter bezien, zeer beperkt. Met het gegrond verklaren van de ‘schijn’ van belangenverstrengeling is in ieder geval, weliswaar impliciet, bevestigd dat Wladimiroff heeft ‘gelogen’ toen hij beweerde nooit voor Baybaşin te hebben gewerkt. En ik kan mij voorstellen dat dat voor Baybaşin een erkenning inhield. Maar dan?

Gewonnen aan geloofwaardigheid?   Was dat de inzet van de tuchtklacht? Hoe dan ook, niet de geloofwaardigheid van Baybaşin is hier van belang, maar de leugenachtigheid van Wladimiroff, immers als hij liegt over zijn rol als advocaat van Baybaşin, dan kon hij ook wel eens hebben gelogen, althans niet de waarheid hebben verteld zeggen wij dan, over zijn rol in die toelatingscommissie CEAS. Dat is m.i. de oogst van deze exercitie en in die zin vind ik de opmerking van Rein Gerritsen over consilience of inductions heel mooi.

Over toeval gesproken: dan denk ik weer aan de mogelijkheid, wellicht vergezocht, maar toch niet ondenkbaar, dat hij Wladimiroff e.e.a. met de Raad heeft voorbeproken in die ruim twintig minuten die hij met zijn advocaat in de kamer met hen heeft doorgebracht. Wij zaten met de advocaat van Baybaşin voor de deur te wachten al die tijd. En wij moesten geloven dat zij aan de andere kant ook niets anders deden dan wachten op het moment dat Baybaşin werd ‘aangevoerd’.  De voorzitter vroeg nog toen wij binnen mochten komen aan de advocaat: “Is Baybasin al aangevoerd?” Een dergelijke vraagstelling van de voorzitter komt bij mij als hoogst ongeloofwaardig over.  Blijkbaar ben ik de enige die er over valt want niemand anders heeft het erover.

Ik heb wel mijn bedenkingen. De Raad heeft de rol van Wladimiroff in die TCEAS niet verder inhoudelijk willen toetsen omdat de redelijke termijn was verstreken. Daar kwam de Raad zelf niet op, het werd als bezwaar ingebracht door de advocaat van Wladimiroff en er werd meteen, zo weet ik mij te herinneren, gretig en nadrukkelijk op gereageerd, vandaar mijn wantrouwen dat er iets is voorgesproken tussen de raad en Wladimiroff. Baybaşin werd aansluitend meteen door de voorzitter geconfronteerd met de vraag: ‘Waarom niet eerder?’

Op zich is dat een interessante en relevante vraag, want inderdaad, waarom heeft zijn advocaat indertijd, toen het speelde in 2010, geen actie ondernomen? “Uit de overgelegde stukken en over en weer ingenomen stellingen blijkt dat het klager in het voorjaar van 2010 bekend was dat verweerder in de TCEAS zitting had of zou hebben. De klacht daarover dateert van 20 februari 2014” Baybaşin kon geen antwoord geven. En zijn advocaat hield zich stil. Is daar dan niet over nagedacht? Of was het toen niet interessant?

En waarom werd het dan in 2014 ineens wel interessant? “Bij de klaagschriften (…) is een schrijven gevoegd van de advocate van beide klagers (…) waarin wordt opgemerkt dat tussen beide zaken en de procedures in de zaak Baybasin een directe link bestaat. Bij het Bossche hof is thans nog een ontnemingsprocedure aan de orde met betrekking tot Baybasin, terwijl in de hoofdzaak Baybasin momenteel een herzieningsverzoek bij de Hoge Raad loopt.”

Telkens wordt door de advocaat van B., maar ook door Poot&Co, benadrukt dat er een ‘directe’ link bestaat, tussen de zaak Baybaşin en de zaak van de verkrachte Turkse mannen. Dat is ronduit vreemd te noemen, immers Baybaşin zelf heeft in één of meerdere van zijn radio optredens bij Talk2Myra juist het tegendeel beweerd namelijk, dat er in feite geen link is tussen die twee zaken. Hijzelf ziet het als twee afzonderlijke zaken. Daar ben ik het mee eens.

Het betreft niet een directe link, maar een (veronderstelde nog te bewijzen) indirecte link, in de vorm gegoten van ‘het complot’, waarbij de Nederlandse staat door de Turkse staat zou zijn gechanteerd met de pedocriminele handel en wandel van Demmink. Het pleidooi van zijn advocaat was m.i. opnieuw teveel gericht op het complot, waar Wladimiroff vervolgens meesmuilend op reageerde.

Helaas wilde de advocaat na een eerdere toezegging, mij geen inzage meer geven in de wederzijdse pleidooien ter zitting. Ik had het graag nog eens rustig bekeken achteraf. Zo langzamerhand vraag ik me af of Baybaşin eigenlijk wel weet wat er namens hem wordt beweerd en ondernomen, immers het is allemaal in het Nederlands.

In ieder geval heb ik al vanaf 2012 zowel bij Vrij Nederland als bij De Roestige Spijker geschreven dat deze jacht op Demmink die, terecht of onterecht, door zijn advocaat en Poot&Co zo is ingezet, niet in het voordeel van het ontkrachten van zijn veroordeling zelf is, in tegendeel. Het heeft eerder averechts gewerkt.

Mijn commentaren hebben in de aanpak niet veel kunnen veranderen, Baybaşin wordt er telkens met de haren bij gesleept. En dat geldt andersom ook voor Demmink. Niet dat ik hiermee beweer dat Demmink geen bemoeienis heeft gehad met zijn arrestatie en detentie, beslist niet.

Ik heb hem gevraagd wie hem in 2007 op het idee heeft gebracht om Demmink aan te klagen voor het verkrachten van de Turkse jongens indertijd. “Tegen de volgens de Turkse autoriteiten gechanteerde topambtenaar van Justitie deed hij tevens aangifte wegens pedofilie. Voorlopig zonder succes. Het Landelijk Parket weigerde een strafrechtelijk onderzoek in te stellen tegen deze aangifte. Een daarop volgende klacht van Baybasin tegen deze weigering tot vervolging werd op 17 oktober 2008 door het Gerechtshof te ’s Gravenhage afgewezen.”

Hij beweerde dat hijzelf dat initiatief had genomen, maar ik geloof het niet. Hij moet op het idee zijn gebracht. In ieder geval was deze aanklacht nodig voor Poot&Co om, zoals Poot het zelf noemde, de jacht op Demmink te openen.

Op 4 juni 2010, nadat zijn verzoek bij de TCEAS op niets was uitgelopen, ging de media campagne  van Poot&Co van start: “Met het gisteren gepresenteerde boek ‘De Demmink Doofpot’ belandt de geruchtmakende affaire rondom de ontwikkelingsmaatschappij Chipshol in een nieuwe fase.” , lees ik in hun eerste artikel.

Poot&Co hebben er nooit een geheim van gemaakt dat zij uit waren op de 20 miljard. Vandaar ook dat ik de fractievoorzitters gevraagd heb om nu juist de Shipsholaffaire te onderwerpen aan een parlementaire enquete.

De pedofiele strapatsen van Demmink, interesseerde Poot&Co helemaal niet, zo verkondigde hij nog niet zo lang geleden in de Volkskrant doodleuk. Baybaşin interesseert ze ook niet. En dat zeg ik,  hij wordt gewoon opgevoerd als het Poot&Co in hun jacht op Demmink zo uitkwam.

Ook nu moest Baybasin weer komen opdraven, immers de tuchtklacht was naar aanleiding van de artikel12 procedure, waar Wladimiroff optrad als Demminks advocaat, niet naar aanleiding van de rol van Wladimiroff in de TCEAS. Dat is er aan toegevoegd en ik neem aan, dat hij daarom er in mee is gegaan. En juist op dat punt heeft hij bakzijl gehaald.  Dat moet een grote teleurstelling voor hem zijn.

“Het is de plicht van de klager om te motiveren waarom hij de klacht niet eerder heeft ingediend. Dat heeft hij niet gedaan terwijl niet is gebleken van omstandigheden die meebrengen dat klager desondanks in zijn klachten zou moeten worden ontvangen. Het voorgaande leidt ertoe dat klager in zijn klacht voor wat onderdeel a betreft niet ontvankelijk is.”

Aldus de Raad van Discipline, die om die reden er niet toe over is gegaan om de rol van Wladimiroff in het TCEAS inhoudelijk te toetsen, als ze dat al ooit hadden gewild. Wat is dan concreet de winst voor hemzelf? De ‘schijn’ van belangenverstrengeling? Zijn geloofwaardigheid? De winst is zo mager en het bewijzen van het complot is zo’n grote omweg, dat daarmee Baybaşin van zn levenslang niet vrij zal komen, althans dat is mijn idee.

Dat twitter dialoogje met Rein Gerritsen levert wel een paar nieuwe inzichten. Nu blijkt dat Wladimiroff over het ene heeft gelogen, kan het zijn dat hij ook over zijn rol in het TCEAS heeft gelogen, om precies te zijn, zich als een draaikont om de waarheid heen heeft gedraaid. Wat dat betreft lijkt de juridische wereld als twee druppels op de politiek. Allemaal draaikonten, ze konden Hollandse derwisjen zijn.

Maar goed, wie kan A-G Aben overtuigen om Wladimiroff en Buruma alsnog onder ede te (laten) verhoren, over wie nu precies betrokken waren bij de beslissing van het TCEAS om de getuigenverhoren af te blazen? Volgens de advocaat van B. heeft Buruma zelf verklaard dat die beslissing door Wladimiroff werd ingegeven. Dat bewezen te krijgen is in het belang van Baybaşin, immers die getuigen wilden verklaringen af leggen over het vervalsen van de tapbestanden. Daar is hij op veroordeeld, en daar moet de focus op gericht blijven. Je moet niet te hoog willen grijpen en een complot willen bewijzen. Nu Turkije heeft aangegeven ruimhartig te willen meewerken als er verzoeken komen vanuit Nederland, biedt dat perspectief.