Tag: JDTV

de geniepige oorlog tegen medicinale wiet

Mijn hele leven heb ik aangenomen dat wiet een drug was en slecht voor de mens. Het werd gedoogd om criminaliteit te voorkomen. Kortom voor de fatsoenlijke burger bleef wiet of marihuana, cannabis, hoe je het ook noemt, een gevaarlijk goedje waar je bij weg bleef, en zo voedde je ook je kinderen en kleinkinderen op.

Toen mijn dochter en schoonzoon door de school werden gebeld, dat hun dochter hoogstwaarschijnlijk een stickie had gerookt, was de hele familie in rep en roer. Verschrikkelijk toch. Ze zat als een schuldige crimineel op de bank om de donderpreken in ontvangst te nemen. Zo gaat dat dan in een burgerlijk geindoctrineerd huisgezin. Ik heb er wat dat betreft flink aan mee gedaan. Tot mijn spijt moet ik nu bekennen.

Een paar maanden geleden nam ik namelijk bij toeval kennis van een totaal andere kant van wiet, namelijk wiet als medicijn. Dat kwam zo: ik ben en aantal maanden geleden aangereden door een mevrouw op een e-bike. Ze reed als een idioot zo hard, en tegelijkertijd keek ze op haar fietsnavigatie.  Zodoende had ze totaal geen oog voor haar omgeving, laat staan voor mij. Ik stond aan de kant van de weg stil om een foto te maken van het landschap. Ik heb toen een behoorlijke smak gemaakt. Ik dacht dat het nog wel meeviel, maar de volgende dag zag ik bont en blauw en had ik ook nogal wat inwendige kneuzingen.

In de periode dat ik me verdiepte in de zaak Baybasin, kwam ik uiteraard als vanzelf ook op de website van Eric Donk, die  JDTV runt, vernoemd naar het hoofdthema van de site Joris Demmink. Op die site is het tweede thema,  het nieuws over de coffeeshops. Veelvuldig werd Eric Donk door zijn counterpartner Micha Kat, maar ook anderen, afgeschilderd als notoire junk. Ik denk dat die combinatie Demmink en Coffeeshops dan ook niet een gelukkige combinatie is om bij het publiek overtuigend en betrouwbaar over te komen. Kortom ook zijn berichtgeving over cannabis nodigde mij in feite niet uit om me daar in te verdiepen. Ik sloeg die artikelen meteen over.

Niettegenstaande dat, ik vond nu een artikel bij JDTV van 24 maart 2013 met de grote promotor van de mediewietolie, als medicijn, Wernard Bruining van de Mediwietkliniek in Haarlem. Hij geeft een zeer uitgebreide uitleg. Nu pas zie ik het daar bij JDTV. Zo werkt dat.

https://youtu.be/IVGm9W77ono

Via de mediwietkliniek kwam ik meer, over de gunstige werking, te weten en bestelde ik eerst OBD-olie voor de pijn. Later heb ik in een coffeeshop een zakje echte wiet gehaald om daar zelf wietolie van te maken, omdat je daar zo goed van zou kunnen slapen. Door die kneuzingen was ik slaap tekort gekomen. Ik neem nu een paar druppels OBD-olie overdag en de Wietolie voor het slapen gaan. Ik knap er zienderogen van op, en ik kom er achter dat steeds meer mensen er baat hebben.

Allerlei mensen, fatsoenlijke mensen, die merken dat ze er zich op zn minst veel beter bij voelen, en dat is niet alleen omdat ze bijvoorbeeld kanker hebben. Nee dat loopt door alle ziektebeelden heen, want het verhaal dat deze Bruining vertelt is dat deze middelen het lichaam aanzetten tot herstel. Dat is ook mijn ervaring.

Meer informatie vindt u hieronder:

https://www.youtube.com/channel/UCvbuZqe01ZIM9j0bH8kX19g

https://www.stichtingmediwiet.nl/patienten-ervaringen/ziektebeelden/

Dankzij Wernard Bruining en de mond op mond reclame wordt de belangstelling onder de ‘gewone’ burgers steeds groter. Mensen met ADHD die, nadat ze mediwietolie zijn gaan gebruiken, geen Ritalin of antidepressiva meer slikken en vertellen dat ze er zich veel beter bij voelen. Zelfs mensen die op advies van hun arts minder reguliere medicijnen nodig hebben bijvoorbeeld voor hoge bloeddruk.

Ik denk dat het daarom is dat de strijd om de mediwiet te verbannen, door belangenpartijen( wie dat dan ook mogen zijn) in gang is gezet, met gebruikmaking of medewerking van de media.

Ik raakte gealarmeerd door een artikel in de Daily Mail. Het ging over de dood van een baby, en een heel verhaal dat de ouders waren opgepakt want de vader was een cannabisgebruiker. In dat artikel werd min of meer gesuggereerd dat hij daardoor zijn kind had verwaarloosd, en dus schuldig was aan de dood. Ik vraag me trouwens ook af of dit verhaal ook niet gerangschikt moet worden onder de categorie nepnieuws, dat kan maar zo. Ik kon het helaas niet meer vinden. Hoe dan ook, de reacties logen er niet om. De meerderheid keurde die suggestie faliekant af.

Je ziet dan ook dat reacties onder dergelijke artikelen plotseling zijn verdwenen, ook hier in Nederland. Ik denk dat er teveel wakkere mensen zijn, die die verhalen niet meer voor zoete koek slikken. En dat is maar goed ook.

Het offensief begint ook in Nederland de kop op te steken. Althans het valt mij nu in ieder geval op. “Coffeeshopoorlog in Amsterdan: wat is er aan de hand”, kopt Elsevier. Burgemeester van der Laan maakt zich grote zorgen, uiteraard nietwaar, voor de bewoners in de omgeving en neemt maatregelen.

https://www.amsterdam.nl/bestuur-organisatie/college/burgemeester/persberichten-0/persberichten-2016/maatregelen/

Een oude boekhouder, een man van in de 70 die door de politie wordt afgetuigd in de coffeeshop.

https://www.telegraaf.nl/binnenland/27142542/___Ik_dacht_dat_ik_doodging___.html


Dan een berichtje dat ziekteverzekeraars de mediwiet uit het verzekeringspakket van de alternatieve zorg schrappen. (Edit 28-12-2016), waardoor zoveel patienten, die baat hebben bij medicinale wiet, in de kou worden gezet en in de illegaliteit, want zo wordt het gebruik van cannabis nog altijd bestempeld, worden gedrukt.

Datzelfde Zilveren Kruis biedt   nu wel de mogelijkheid om je kind te laten besnijden.


https://www.destentor.nl/algemeen/specials/gezond-en-wetenschap/ook-zilveren-kruis-stopt-met-vergoeding-mediwiet-1.6708929
Op Youtube wordt alles wat maar op een positieve manier het gebruik van cannabis labelt onmiddellijk op zwart gezet.

Daarentegen wordt ADHD-medicatie weer flink gepromoot. Kinderen die zonder vervelende bijwerkingen het prima doen op een druppel mediwietolie moeten vooral weer als kleine zombies door het leven gaan met Ritalin.

Als ik de berichten zo bekijk dan wordt langzamerhand de cannabis weer in de hoek van de criminaliteit gedrukt en verboden,  zodat de mensen, en dan heb ik het niet over alle ernstige zieken, maar ook de mensen met een scala aan kwalen en kwaaltjes, geen cannabis olie meer kunnen maken en gebruiken tegen een betaalbare prijs. De mensen moeten weer aan de slaappillen, aan de pijnstillers, aan de anti-depressieva, aan de ritalin.

Mensen let op uw saeck. Kijk hoe u, via de media, rijp wordt gemaakt voor een wetswijziging waarin het medicinale gebruik van cannabis aan banden wordt gelegd en/of in ieder geval zeer wordt bemoeilijkt voor de gewone man die verlichting zoekt voor zijn kwalen.

De Raad van Discipline Wladimiroff-Baybasin

Het vrouwe justitia symbool is het symbool van rechtvaardigheid. Een geblinddoekte vrouw, met in de ene hand een weegschaal en in de andere hand een zwaard. Denkend aan de zaak Baybaşin krijgt dat zwaard toch een andere betekenis en is het in de handen van zijn rechters eerder een zwaard van Damocles.

Die weegschaal die weegt naar gelang het belang, zo kreeg ik de indruk. Dus welk belang weegt het zwaarst. Als je in de rechtszaal zit, zoals ik vorige week maandag, dan zie je Lees verder “De Raad van Discipline Wladimiroff-Baybasin”

Baybasin, Wladimiroff en de Raad van Discipline

“Ik eis een bewijs”, zei de voorzitter van de Raad van Discipline. Zo ongeveer dan, maar in feite komt het daar op neer, toen Baybaşin ter zitting uitlegde, op vragen van de rechter, hoe het was gegaan met de advocaat Wladimiroff voor wat betreft het betalen van zijn diensten.

De rechter zei: U hebt de zaak aangespannen, u moet bewijzen, en dus onderbrak de vz van de raad van Discipline regelmatig Baybaşin’s verhaal met: Heeft u daar een reçu van? of: Heeft u daar een kopie van gemaakt?

Baybaşin verdedigde zich en vertelde de voorzitter dat hij antwoord gaf op de vragen, door de gang van zaken te schetsen, maar dat hij de gevraagde bewijzen niet kon overleggen. Hij voegde daar aan toe dat binnen de gevangenis alles wordt geregistreerd, bovendien had hij post aan Wladimiroff aangetekend verstuurd, waarvoor hij per keer 13 euro moest betalen, dus het moest wel te achterhalen zijn.

Hij schetste de Raad hoe moeilijk het was om een dossier compleet en op orde te houden in de gevangenis, omdat het dossier keer op keer in beslag werd genomen en er zaken uit verdwenen. Ook het kopiëren in de gevangenis is niet eenvoudig te realiseren voor een gedetineerde.

Het dossier was meerdere keren vanuit zijn cel meegenomen, ook door Demmink en dat weet ik mij nog te herinneren uit één van zijn radio optredens bij Talk2Myra, en zelfs Peter R. de Vries heeft zijn dossier, onder het mom van mogelijk hulp, in vertrouwen meegekregen. Ook toen bleken er na teruggave stukken uit verdwenen.

Hoe dan ook de voorzitter van de Raad ging daar niet op in, in tegendeel het bleef: maar toch, maar toch, maar toch, meneer Baybaşin, u hebt deze zaak aangespannen, dus u moet bewijzen met reçu’s en kopieën etcetera, etcetera.

Het zal duidelijk zijn dat de tegenpartij Wladimiroff en zijn advocaat het hier roerend mee eens waren. En objectief gezien is dat standpunt juridisch zeker juist, maar was het redelijk? Nee, niet zoals het werd gebracht en niet na zoveel maanden van uitwisseling van standpunten. Vragen werden gesteld, die de rechters tijdens de voorfase van uitwisseling van standpunten m.i. ook hadden kunnen bedenken, maar werden bewaard tot de afrondende mondelinge bespreking, alsof die ter plekke spontaan bij hen opkwamen.

Dit  alles gebeurde tijdens de openbare zitting op 26 januari j.l. van de door Baybaşin aangespannen zaak tegen zijn voormalig advocaat Wladimiroff, die prompt ontkende ooit voor Baybaşin te hebben gewerkt. Hij wist van niks, kon zich niets herinneren en had nooit iets ontvangen, geen dossier, geen geld. Het waren slechts orienterende contacten die niet hebben geleid tot een werkrelatie. Zo zou ik het willen samenvatten.

De naam Demmink zei hem, als voormalig internationaal jurist, helemaal niets, totdat hij er door de tegenpartij mee werd geconfronteerd. Hij had ook nooit bemoeienis gehad met het besluit om het horen van een getuige in Turkije, die ontlastende verklaringen voor Baybaşin wilde afleggen tegenover de Nederlandse rechter commissaris, niet door te laten gaan. Dat was van een ander niveau, uitvoeringsniveau, zo beweerde hij glashard.

De rechters zwegen stil. De enkele vraag die Wladimiroff werd voorgelegd werkte in feite bevestigend voor zijn gelijk. Wat mij betreft vroegen de rechters vooral naar de bekende weg. Vragen waarbij je bij voorbaat al het antwoord weet, maar nog graag even uitgesproken wilt hebben? De voorzitter vroeg nog net niet aan de griffier: “Heeft u dat genoteerd?” De vragen werkten telkens in het nadeel van Baybaşin en in het voordeel van Wladimiroff.

‘Van der Plas en Baybaşin geloven in een complot’, sprak Wladimiroff,  op een soort van genoeglijk ons kent ons toontje, tegen de rechters.

Laten we dat zeer beladen woord in het vervolg maar achterwege laten, bedacht ik later, en het hebben over een Gentlemen’s Agreement of Herenakkoord, waar niets van op papier komt te staan. Kom er dan maar eens achter, als er zoveel obstakels worden opgeworpen. En hetgeen je dan ondanks de obstakels wel kunt bewijzen wordt genegeerd of geweigerd. Dat mag de rechter, volgens de wet, zonder enige verantwoording daarover af te leggen.

Van Wicher Wedzinga las ik ooit een tweet waarin hij beweerde dat een onvolkomen rechtsgang niet altijd tot een onjuist oordeel leidt. Hij schreef dat ter verdediging van het OM. Die onvolkomenheden in de rechtsgang heeft  Baybaşin ten volle mogen ervaren, keer op keer, echter in zijn nadeel. Ton Derksen heeft er een boek over geschreven: Verknipt Bewijs.

23 maart weten we meer, dan komt de Raad van Discipline met haar oordeel of met een tussenstandpunt. We wachten maar weer af, maar wachten duurt lang als je levenslang hebt gekregen.

 

p.s. : Toch heeft het hof van discipline Baybasin niet helemaal met lege handen laten staan. Kon ook moeilijk met het overlegde bewijs ( zie bij commentaren) De beslissing was als volgt:

“7 BESLISSING De Raad van Discipline: – verklaart klager niet-ontvankelijk in zijn klacht voor zover die onderdeel a. betreft; – verklaart klachtonderdeel b. gegrond; – legt daarvoor aan klager de maatregel van enkele waarschuwing op. Aldus gewezen door jhr. mr. A.W. Beelaerts van Blokland, mrs. M.G. van den Boogerd, W.J. Hengeveld, P.J.E.M. Nuiten en P.C.M. van Schijndel, leden, bijgestaan door mr. M.M.C. van der Sanden als griffier en uitgesproken ter openbare zitting van 23 maart 2015.”

En punt b betreft uitsluitend de ‘schijn’ van belangenverstrengeling.

“5.17 Al met al is de raad van oordeel dat er in elk geval een schijn van belangenverstrengeling bestaat en dat die schijn door verweerder had moeten worden voorkomen. Met andere woorden, hij had in redelijkheid niet kunnen en mogen besluiten om voor Demmink te gaan optreden zonder daarvoor uitdrukkelijk de toestemming van beide partijen te vragen. Zodra hem bekend werd dat de kwestie te nauw verstrengeld was met de strafzaak tegen klager, had verweerder zich moeten onttrekken. Dat heeft hij niet gedaan en dat levert naar het oordeel van de raad een tuchtrechtelijk verwijt op. 5.18 De klacht is in zoverre gegrond.”