Tag: Jan Poot

cryptocurrencybank, een burgerinitiatief

Als u dat zo leest ‘cryptocurrencybank een burgerinitiatief’, gelooft u dat dan? Ik niet. En toch wordt het ons op die manier gepresenteerd.

Het is alweer een tijdje geleden dan ik schreef over de B. ofjoy ofwel de blije b., maar ik kwam er via een omweg toch weer op terecht.

Laat ik beginnen met de omweg.

1. Qanon

Mijn aandacht werd op twitter getrokken door een hashtag/rubriek #qanon. Ik kon er eerst niet goed wijs uit worden maar het wakkerde wel mijn nieuwsgierigheid aan. Dus ging ik op onderzoek uit. Dit zijn mijn eerste tweets:

De onderwerpen in Q zijn, achteraf bezien, rond bekende thema’s zoals: pedofilie, pedogate en de strijd tussen good and evil wereldwijd. Kortom zaken die de gewone mens zorgen baren gezien de ontwikkelingen in de wereld.

Het zijn ook de thema’s die door Ronald Bernard in zijn serie over de satanische bankierswereld zijn aangegrepen om het concept van de Blije B. te introduceren, zijn antwoord op- en afrekening met de criminele bankiers, tegelijkertijd gepresenteerd als burgeralternatief voor een betere wereld.

We kennen het thema ook van de heren Poot met hun mediacampagne o.a. met de demminkdoofpot en de roestige spijker, voor hun jacht op de 20 miljard met Demmink in de hoofdrol. De oude heer Poot was daar, moet ik hem nageven, wel eerlijk over.  It’s all about the money, honey!

Dus na de eerste voorzichtige  euforie van mij over Q en zijn Trump, helemaal vertrouwen deed ik het niet. Toch was het voor mij de trigger om eens wat dieper te graven in het fenomeen Q en deze een tijd te volgen zowel op twitter als op youtube.

2. The New World

Q schrijft zijn mededelingen op qanon.pub en laat het aan de lezers over om e.e.a. te interpreteren. Mijn associatie met zijn NEW WORLD leidde me rechtstreeks naar de plannen van de United Nations, neergelegd in agenda 21 en de recentere agenda 2030.

Het klink nogal hard wat ik schrijf in bovenstaande tweet maar dat we opzettelijk worden voorgelogen, beter gezegd onwetend worden gehouden over de plannen van de bestuurselite, blijkt wel uit een Brits document.

Wat voor de Britten opgaat geldt ook voor ons.

 

 3. Interne en externe soevereiniteit

In het document wordt gesproken over interne en externe soevereiniteit van landen. Met de interne soevereiniteit wordt de nationale wetgevende macht bedoeld( regering en parlement) en met externe soevereiniteit de wetgevende macht op een echelon hoger, zoals die van de Europese Unie.

4. De U.N. als goede doelen organisatie

De United Nations kunnen we beschouwen als de globale macht ofwel de wereldmacht waar de aangesloten leden zich aan dienen te conformeren, zonder dat de UN direct wetten uitvaardigt. Het wordt gepresenteerd als universeel beleid zoals Agenda 2030 en wordt gezien als een afspraak tussen soevereine naties. Er wordt verwacht dat de naties zich daar aan conformeren en er uitvoering aan geven door wetten daar aan aan te passen. En daarmee wordt tegelijkertijd aan interne soevereiniteit ingeleverd of ingeboet.

Hoewel de United Nations ons voordurend worden voorgesteld als een soort van goede doelen organisatie is, kijkend naar de praktijk en de ontwikkelingen t.a.v. de geformuleerde doelen, de werkelijkheid anders.

5. Agenda 2030 nader bekeken

De onderstaande uiteenzetting van augustus 2015 maakt e.e.a. duidelijk rond de (informele) macht van de U.N en nationale zeggenschap over land, lucht, water, sociale verhoudingen, migratie en voedselproductie. Klik hier voor het document.

6. Interne soevereiniteit is een sprookje geworden.

Van de aangesloten landen wordt dus verwacht dat zij de VN-agenda’s als leidraad accepteren voor het nationale beleid en de plannen doorvoeren in hun wetgeving en daar uitvoering aan geven.

Daar hoor je het landsbestuur en de politiek niet over, laat staan dat dit wordt gecommuniceerd naar de bevolking. Het sprookje van de ‘interne’ soevereiniteit moet vooral overeind blijven. En de landsbestuurders doen net of zij de initieatiefnemers zijn of die zaken bij de U.N. komen bepleiten, zoals Stef Blok met zijn “equalrights for all, regardless of sexual orientation or gender identity.” Ik heb over dat onderwerp  een aantal artikelen geschreven. Het is namelijk één van de doelstellingen van de U.N.

Kortom, onze bestuurders en politieke figuren kletsen maar raak voor een knaak en lopen parmantig rond in de nieuwe kleren van de keizer.

https://twitter.com/ministerBlok/status/997127968639025152

7. Volks ongenoegen

Protesten van de bevolking halen weinig uit. Wat betreft de migratie is er geen houden aan. De partij van Wilders met zijn PVV en Thierry Baudet met zijn FvD fungeren als opvangbakken voor volks ongenoegen. Ondanks de luide protesten van deze partijen, verliezen zij het steevast in de ‘interne soevereine’ democratische stemmentellerij.

Over de gevolgen van het wettig regelen van genderneutraliteit en seksuele orientatie, als non-discriminatiegrond in de grondwet, daar hoor je hen niet over. Het enige wat zij doen is het voeden van de aversie tegen discriminatie door hun manier van doen. Wie kent niet het Wildersproces. Waarmee in feite een  groter draagvlak voor grondwetswijziging wordt bewerkstelligd onder de bevolking.

8. Voorbeeld doet volgen

En net zoals Nederland, dankzij Jan Wolter Wabeke, trendsettend was voor het homohuwelijk,

een initiatief dat vervolgens wereldwijde navolging kreeg, zo zal dat ook gaan met het wettelijk regelen van genderneutraliteit en seksuele orientatie als non-discriminatiegrond.

Stef Blok:

“I stress the Dutch support for for all, regardless of sexual orientation or gender identity.” Maar je schrikt als je ziet waar dat voor staat en de consequentie daarvan als het daadwerkelijk tot wet wordt verheven.

9. De Nieuwe Wereld van de United Nations

Hoe is het toch mogelijk?, denkt menigeen die in de praktijk iets anders ervaart en zeker niet tevreden is over het huidige beleid op tal van onderwerpen. De logica ontbreekt vaak.  De bestuurders zeggen dan dit en doen vervolgens dat. Consistentie en consequentie zijn begrippen die aan kracht verloren hebben en in feite praktisch in het niets zijn opgegaan, behalve als je het doen en laten plaatst in de globale en bijna ongrijpbare context van de Nieuwe Wereld van de United Nations.

(wordt vervolgd)

 

de staat als rechter

Bedriegers, en manipulators hebben per definitie een hekel aan de waarheid en de ware geschiedenis, dus wordt alles wat daar een licht op werpt zoveel als ’t kan weggewerkt; de doofpot in.

Daar zijn allerlei slinkse methoden voor. Ik heb er persoonlijk veel mee te maken gekregen, eerst met de website Baybasin-report en nu met deze website. Ik kan u dus uit eigen ervaring daarover vertellen.

Mijn website over Baybasin doorkruiste heel wat plannen, durf ik nu rustig te stellen. Er zijn twee belangrijke momenten geweest, waar het menens werd:

1.Het moment dat ik begon te schrijven over de heren Poot, waarna ik op twitter onmiddellijk werd geboycot, rond juni 2015. Poot is sinds hij zich formeel heeft teruggetrokken van het strijdtoneel een no go zone. Hij moet wellicht onaangenaam zijn getroffen dat Micha Kat vertelde dat hij maandelijks nog altijd een paar honderd euro ontving voor werkzaamheden voor Poot.

https://revolutionaironline.com/interview-met-micha-kat-18-september-2017-deep-behind-enemy-lines/

Op Barracuda werd prompt een commentaar van iemand daarover gemodereerd. Dat is standaard op die website. De heren Poot hebben zo een aantal frontsoldaten, in het alternatieve circuit, die hen verdedigen.

2. Vervolgens op het moment dat ik over Micha Kat schrijf. Niet dat ik dat zo vaak doe, maar direct daarna wordt de aanval op deze site ingezet. Ook nu telde ik naar aanleiding van mijn vorige artikel, waarin ik over hem schrijf, binnen een etmaal talloze inlogpogingen en maar liefst 66 blokkades. Uiteraard kan het ook de overheid zijn. Ik weet het niet. Maar het gebeurt!

Een keer daarvoor telde ik in een etmaal ongeveer 980 inlogpogingen die de nodige blokkades opleverden. Het was naar aanleiding van het volgende artikel.

Het spel om de knikkers

Nee natuurlijk heb ik niet het bewijs dat de aanvallen van hen komen, maar het is een toevalligheid die te denken geeft. Ik zal hier niet uitweiden over de schandelijke praktijken van de kliek rond Baybasin, want die kunnen er ook wat van. Juist dat heeft me aan het twijfelen gebracht over Baybasin zelf, is hij de grote instigator of hebben de mensen die hem omringen andere bedoelingen. Iets klopt er niet dat weet ik wel.

Hoe dan ook, daar waar de geschiedenis wordt weggewerkt sterft de herinnering, van het gewone volk, althans dat is de hoop van het bedriegersfront.

Ridder Kadosh deed wat mij betreft een veelzeggende uitspraak hier: “Er is een oude wijsheid Er is oude kennis deze kan niet met iedereen gedeeld worden”

Wij, de niet ingewijden,  degenen die niet behoren tot het old boys/girls network, leven dan bij de waan van de dag en de voorstellingen van deze bedriegers of deceivers om ons af te houden van kennis en wijsheid, want het betreft niet alleen oude kennis en wijsheid, maar ook hetgeen heden ten dage in het nieuws wordt gebracht.

Waar bedriegers en manipulators ook een hekel aan hebben is de ontdekking van de ware bedoeling of de ware doeleinden en plannen. Ook daar zijn een scala aan slinkse methoden en wegen voor, bijvoorbeeld  enerzijds een aanlokkelijk perspectief schetsen, waar het publiek warm voor loopt, of anderzijds met kommer en kwel berichtgeving het publiek zodanig boos en machteloos laten voelen, dat het maatregelen eist, b.v.; oorlog met Rusland want het volk wil het!

Nou het volk wil het helemaal niet. Dat wordt ons wijsgemaakt en opgedrongen. En zo zijn talloze voorbeelden te noemen. Bij elk probleem wordt gesteld dat de huidige wetgeving er niet in voorziet en vervolgens wordt een nieuwe wet of maatregel van bestuur, die al lang op de plank lag, doorgedrukt. Alles is een kwestie van planning en timing en het ‘politieke’ spel over en weer. Ik moest er aan denken toen ik de volgende tweet las.

En hier is het artikel van 9 februari 2015 waarin ik over de gerechtelijke kaart schreef.

Baybaşin tegenover de denktank van de staat

Want wat is nu mooier dan dat je als bestuurder je gedekt weet door wetgeving; immers het volk wilde het! En daarbij, het volk moet niet alles willen weten. Is niet goed voor ze, aldus onze ridders Kadosh en Donner niet te vergeten!

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2011/05/03/toespraak-op-de-dag-van-de-persvrijheid

Ik moest even zoeken maar hier issie dan, Donner met zijn Montesquieulezing in hetzelfde jaar.

Het spel om de knikkers

Om te beginnen is er

Het verhaal van Dr Jeckill and Mr Hyde:

“Dr. Henry Jekyll is een gewaardeerd arts in Victoriaans Londen, die zich verdiept in het probleem van goed en kwaad en bedenkt dat beide in de aard van elk mens voorkomen. Hij vraagt zich af of deze twee naturen in de mens gescheiden kunnen worden. Zijn experimenten leveren een middel op dat ertoe leidt dat de kwade krachten in zijn natuur de overhand krijgen. Met een tegengif kan hij terugkeren tot zijn goede ik.

Het kwade schepsel dat tevoorschijn komt geeft hij de naam Mr. Edward Hyde, maar het blijkt dat hij deze steeds minder onder controle kan houden. Als Mr. Hyde begaat hij misdaden die Dr. Jekyll normaal nooit zou plegen, en uiteindelijk komt het tot een afschuwelijke moord. Het tegengif wordt ook steeds minder effectief. Uiteindelijk, als de ontdekking van de misdaad naderbij komt en de ingrediënten van het tegengif niet meer voorhanden blijken, pleegt hij zelfmoord.

De lezer volgt het verhaal door de ogen van het personage Mr. Utterson, die zowel Dr. Jekyll als Mr. Hyde te zien krijgt, maar net als de lezer lange tijd niet op de hoogte is van het feit dat de beide heren een en dezelfde zijn.

Het boek behandelt een thema dat vrij bekend is in Westerse literatuur; het concept van het goede en het kwade dat in iedereen zit.” 

Wat van oorsprong goed is wordt van kwaad tot erger

Ik vond het als vervolg op mijn vorige artikel over “verlossing door zonde of door te zondigen” een verhelderend gegeven niet alleen van toepassing op de mens maar ook op de staat.

De staat die zich aan ons voorstelt als geneesheer, maar die achter de schermen een kwaadaardige natuur met een andere doelstelling heeft ontwikkeld, en nog steeds ontwikkelt, van kwaad tot erger: als een kwaadaardige tumor, die het gezonde weefsel verdringt en beschadigt.

Wetten worden vervaardigd “For your truth freedom and happiness?”, om maar eens een beruchte figuur in alternatief nieuwsland te citeren, en dan heb ik het over Micha Kat. Hij doet zich voor als de redder des vaderlands en wel op zo’n manier dat, op een enkeling na, niemand meer wil aannemen, wat hij aan waarheden debiteert. Dat is dan ook de bedoeling.

Deze man portretteert zich niet voor niets als de bekende dorpsgek, daarin in de praktijk gesteund door zijn critici of tegenstanders al dan niet bewust.

https://twitter.com/IkWakker/status/919631007497715714

De querulant spelen is zijn taak en rol. Hij laat dat weten, weliswaar verborgen en toch prominent vóór zijn domeinnaam. 

It’s all about the money honey

Wat hij daar in IJsland doet is nog een raadsel, maar gezien zijn belangstelling voor de BITCOINS lijkt me dat hij daar zit met een speciale opdracht.

Voordat hij zich aldaar meldde voor een asielaanvraag, was hij er minstens tweemaal geweest. Uiteraard deed hij daar verslag van: for your truth, freedom and happiness. 

Door toedoen van Chris Klomp zijn de youtube films van Micha Kat offline gehaald. Hij schreeuwt: Het is een hel kommer en kwel. Dat is slechts één van de vele tactieken van hem om mensen op dwaalsporen te zetten. In ieder geval zet hij op gezette tijden de stofzuiger aan om alle bronnen te laten verdwijnen, liefst door toedoen van een ander. Er is altijd wel iemand te vinden die de stofzuiger wil hanteren. De laatste tijd is die taak blijkbaar weggelegd voor Chris Klomp.

Feit is dat Micha Kat bemoeienis heeft met Bitcoin en daarvoor spoorslags vertrok naar IJsland. Feit is dat hij nog steeds contacten heeft met de heren Poot. Hij vertelde dat onlangs nog in een filmpje, dat hij nog altijd een paar honderd euro per maand van hen ontvangt, voor wat, onduidelijk gebleven, activiteiten voor hen. Hier te beluisteren:

Ik ga er van uit dat ondernemers die een claim kunnen neerleggen bij de staat van 20 miljard geen kleine jongens zijn en geen werkrelatie onderhouden met een dorpsgek. No way!

En Micha Kat  heeft blijkbaar de privé-telefoonnummers van belangrijke mensen o.a. Hans Wiegel en laat dat ook weten door de gesprekken op zijn website te zetten. Wie doet hem dat na, nietwaar?

Waar de staat zich presenteert als de geneesheer presenteert Micha Kat zich als de patient, maar die rollen kunnen ook worden omgedraaid.

Glysofaat for your health freedom and happiness

Dan denk ik aan het beruchte interview met een vertegenwoordiger van Monsanto die aan de interviewer vertelt dat Glysofaat een onschuldig middel is en dat hij niet zou aarzelen een glas daarvan leeg te drinken. Als de interviewer hem uitdaagt om dat in praktijk te brengen wordt hij kwaad en verlaat het interview en zegt: “Ik ben niet gek!”

Het is voor de bestuurselite een sport om mensen met enerzijds kommer en kwel en anderzijds een mooie voorstelling van zaken over de streep te trekken. Het volk wil het!

Het spel om de knikkers

“It’s a scary world we live in”, vertelt Mel aan haar volgers op Youtube. Ze blijft er niet in hangen. Toen ze zich eenmaal bewust was van het spel om de knikkers, maakte ze een keuze: eerst ten aanzien van haar eigen leven tot dan, maar daarna deelde en deelt ze haar ontdekkingen, samen met haar man Aaron, via Youtube. Zij doen dat in de hoop dat het anderen, en dat zijn wij, weerbaarder zal maken in deze wereld. Iets wat ik ook probeer te doen. Daarom spreekt het mij aan.

Baybasin en twee vliegen in één klap.

Twee vliegen in één klap, dat moeten de Turkse en Nederlandse regeringen hebben gedacht, want met het uitschakelen van Huseyin Baybasin werdt tevens aan de oprichting van de Koerdische parlementen in ballingschap een gevoelige klap uitgedeeld en een halt toegeroepen. In de tweede plaats werd daarmee Baybasin als klokkenluider over de Turks-Nederlandse connectie in de heroinehandel uitgeschakeld, in een voor de Nederlandse staat zo gevoelige periode van net na de parlementaire IRT enquete. Nederland was ook niet blij met deze gabber die zonodig zondige zaken aan het licht moest brengen en bovendien met dat Koerdisch parlement in Den Haag, een verstorend element zou kunnen worden voor de ‘goede’ diplomatieke betrekkingen met Turkije.

En dat was de deal, het complot, het herenakkoord: twee vliegen in een klap. In 1995 mislukte de uitlevering naar Turkije ivm zijn asielaanvraag. Dat was een lelijke streep door de rekening om hem zo vlug mogelijk weer het land uit te werken richting Turkije. In 1998 lukte het wel met opnieuw een arrestatie, maar toen waren de twee landen even de regie kwijt, immers de tenlastelegging omvatte uitsluitend de beschuldiging van moord als verrekening van een heroineschuld. Zeg maar de gebruikelijke afrekeningen in het criminele milieu en daar kwam, tot grote schrik van Nederland,  Turkije met een persbericht dat daar lijnrecht tegenover stond.

„Op 27 maart 1998 organiseerde Murat Basesgioglu, de Turkse minister van Binnenlandse Zaken in allerijl een persconferentie. Die dag was in Nederland de vermogende Koerdische zakenman Huseyin baybasin gearresteerd. De minister eiste de eer voor zichzelf op: „Wij hebben Baybasin gearresteerd” zo zei hij dat letterlijk. En hij kon ook precies uitleggen waarom: „ Baybasin ondersteunt met grote sommen geld de Koerdische TV-zender Med-TV, het Koerdische parlement in ballingschap en de PKK. dat hebben we nu een halt toegeroepen.”

Het Nederlands Openbaar Ministerie legde het iets anders uit: Baybasin was gearresteerd omdat hij leider was van een ongekend groot misdaadconcern. Men ( let op niet wij of het OM) had vijf maanden zijn telefoon afgeluisterd. Hij verdiende miljoenen met zijn drugshandel en minstens twee keer had hij met zijn autotelefoon in code taal ( let op: make him call was de codetaal voor maak hem koud) vanuit Nederland een opdracht tot moord gegeven, in de Verenigde staten en Turkije.”

Zie artikel: De lange arm van Ankara.  Als geen ander wisten de Nederlanders dat bericht snel met behulp van de vrienden van de staat, weg te masseren.

Twee maanden later verschijnt er in de Groene Amsterdammer een artikel  over het boek De Maffia van Turkije, waar Baybasin wordt geintroduceerd als de Pablo Escobar van Europa.

#Baybaşin en de fijne heren der wetenschap

Baybasin werd in Nederland op 24 december 1995 in de val gelokt. Hij moest oorspronkelijk die dag helemaal niet in Nederland zijn. Hij was voor besprekingen in Brussel. Er moet sprake zijn geweest van een organisatie om hem in de val te laten lopen, immers hij werd 24 december 1995 direct over de grens opgepakt op basis van een uitleveringsverzoek van 9 maart 1995, zo schrijft Bovenkerk.   Daarvoor was er al een arrestatiebevel uitgevaardigd, zo staat zwart op wit te lezen in het hoofdstuk waar het hele boek om draait, Baybasin. En dat terwijl altijd de suggestie is gewekt dat het verzoek om uitlevering na de asielaanvraag was gekomen.

Deze Frank Bovenkerk was als deskundige nauw betrokken bij het IRT-onderzoek. Ik begrijp heel goed waarom juist dit boek , deze eerste uitgave, moest verdwijnen. En wel hierom:

Alleen de advocaten van het eerste uur hebben de rechtmatigheid van zijn arrestatie in 1995 aangekaart, maar dit is in het totaal verdwenen.

En terwijl Baybasin bijna op een wanhopige manier, wanneer hij maar de kans krijgt om zich openbaar uit te spreken, benadrukt dat hij toen is gegijzeld, wordt het jaar 1995 tot voor kort, evenals het woord gijzelaar consequent weggedrukt. Zelfs door zijn huidige verdedigers. Hoe is dat mogelijk? Ze noemden hem tot voor kort nog altijd de asielzoeker.

Pas nadat ik er keer op keer aandacht voor vroeg is de verdediging, ogenschijnlijk toen pas, bezig gegaan met een WOBverzoek, hoewel niet zelf maar via Ton Hofstede. Hoe kan het bestaan?

Baybasin kreeg zelfs het verbod van zijn advocaat om over deze periode en dit boek te spreken, hoewel hij, schat ik, niet op de hoogte is geweest van juist deze voor hem zo belangrijke passage in dat boek. Hij heeft veel later de Engelse versie uit 2007 onder ogen gekregen, toen hij inmiddels al tot levenslang was veroordeeld tot in de hoogste regionen. Hoe kan het? Waar is die verdediging van hem mee bezig geweest?

Ik heb me dat vele malen afgevraagd. Hoe kan het bestaan dat deze mensen die zich de verdedigers van Baybasin noemen, dat deze mensen hem presenteerden als een spijtoptant van een misdadig verleden, zoals Boudine Berkenbosch dat beweerde, of hem asielzoeker bleven noemen, zoals ik Myra hoorde zeggen en Ton Hofstede in een uitzending, en Van der Plas het in de teksten op zn minst dat suggereert. En dat nadat de man  in de interviews die hij gaf bij Talk2Myra, en zelfs bij de rechter keer op keer benadrukt dat hij dat niet is, maar een gijzelaar. Ze laten de man gewoon ‘lullen’ als ik eens plastisch mag uitdrukken. Maar ik heb de moeite genomen om naar hem te luisteren. Werkelijk te luisteren.

Het jaar 2014 is het jaar geworden van de apotheose van de heren Poot met hun 20 miljard claim op de staat en de, door de Roestige Spijker georchestreerde, getuigenverhoren, in maart en april van dat jaar. Allemaal voor de documentaire Dutch Injustice, when childtrafficing rules a nation. Met uiteraard een hoofdrol voor de pedofiele Demmink, die in Turkije kinderen had verkracht. Baybasin met zijn geheime rapport en Langendoen hadden daarvoor de munitie geleverd. Na afloop schreef ik in mei:

ldbroersma : En terwijl het volk nog volop aan het kwekkebekken is over dedemminkkwestie en devaatstrakwestie worden achter de schermen de rekwisieten reeds opgeborgen, het personeel alvast naar huis gestuurd en blijft de facade nog even staan, zodat het nog wat lijkt. Toch meneer Rubenstein? Je tactisch terugtrekken van het strijdtoneel is ook nog een hele kunst, ik zie het aan mensen als Kat, Dankbaar en zovele anderen. Het dollen van de trollen is ook een zachte dood aan het sterven. Van de heren Poot verwacht ik geen vlammende betogen meer in de kranten. Laat staan dat we te horen krijgen hoever het staat met die claim van 20 miljard. Wat rest is een lege stichting. Hallo is daar iemand?

Het duurde dan ook niet lang of Poot liet in juni 2014 in de krant weten dat hij het voor gezien hield. Voor mij geen verrassing. En in november 2014 viel het doek definitief. Poot en de Roestige Spijker en vele aan hen gelieerde websites, zoals ArrestDemmink, werden opgedoekt.

Het jaar 2015 is het jaar geworden van de omkering in de Baybasinzaak: geleidelijk aan wordt Demmink in een ander licht gezet. Demmink is nog wel de grote almachtige boosaard, maar als ‘dirty pedophile’ is hij voor de Baybasinzaak van mindere betekenis aan het worden. De focus wordt door de verdediging, met behulp van de vrijheidstrijders, voor Baybasin, en de onafhankelijke nieuwsgaring, in deze: Wim van de Poll van crimesite, Koen Voskuil van het AD, en Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad, verlegd naar de vervalste taps, en heel voorzichtig aan ook naar de asielkwestie en het jaar 1995.

Kritische geluiden en andere visies worden ogenblikkelijk door het stofzuigerteam getackeld. En dan heb ik het niet alleen over mijzelf. Ik worstel en kom toch weer boven blijkt telkens, ook tot mijn eigen verrassing.

De Koerdische kwestie, waar Rein Gerritsen druk mee is, wordt in de koeling gezet om ‘de belangen van Baybasin niet te schaden’. Dat boek houden de nieuwsgierigen, al sedert april 2015, van hem te goed, maar het komt, het komt, in ieder geval na de uitspraak in het herzieningsverzoek. Ook de conclusie van Aben komt, het komt, maar het wordt wel een spannen jaar hoor! De verdediging heeft zo gestreden voor de man. En the queen of justice geeft nooit op.

Waar ik eerst dacht: nou ja, achteraf en van een afstand is alles gemakkelijk, die mensen hebben verkeerde keuzes gemaakt: ze zijn er in gelopen, ben ik nu, alles overziend en overdacht te hebben, tot de conclusie gekomen dat heel die verdediging hem, door de keuzes die zijn gemaakt, uitstekend achter de tralies heeft weten te houden, die 20 jaar.

Eerst was ik gefocust, net als zoveel anderen, op de machinaties van de staat, maar toen begon ik me ook eens te verdiepen in de verdediging. En wat ik toen constateerde heeft mij minstens zo geschokt.

De rechters hebben vanaf 2007 gewaarschuwd en aangegeven dat ze met de pedofiliekwestie, het complot en de chantage op hoog niveau, geen kant uitkonden in de zaak Baybasin. In plaats dat de verdediging zich dat aantrok zijn ze doodleuk doorgegaan. Is hier sprake van een kokervisie, dacht ik? Wat is hier aan de hand? Hoe kan het dat die keuze keer op keer is gemaakt om de tenlastelegging, die zou draaien om een verrekening in het criminele circuit vanwege een heroine ripdeal, op te hangen aan een complot met Demmink als gechanteerde pedofiel in de hoofdrol. Keer op keer op basis van een 60 pagina’s tellend ‘mysterieus’ aanvullend rapport op een 1000 pagina’s tellend Turks rapport van de Turkse geheime dienst, aangevuld met de bevindingen van Langendoen ter plaatste.

Nou ja Demmink als pedofiel is in de laatste aanklacht van september 2011 weggelaten omdat de Turkse mannen zelf een procedure zijn gestart, maar vervolgens wordt het hele betoog wederom voornamelijk opgehangen aan dat geheime Turkse rapport en het complot op hoog niveau. Ik heb het werkelijk met alle verstand bekeken.  ‘Baybasin wil het zo’, komt Myra Adele van der Plas hier verdedigen. En de Turken en de Nederlanders willen niet, zo wordt het ons voorgeschoteld. Maar dat hele verhaal past niet binnen de tenlaste legging en de uiteindelijke veroordeling tot levenslang.

Pas met de uitgave van het eerste boek van Ton Derksen Verknipt Bewijs van mei 2014 komt de focus te liggen waar hij op had horen te liggen, namelijk de ten laste legging. Inderdaad dat gebeurde na de getuigenverhoren van de Roestige Spijker in maart en april van dat jaar. En nu dan met zijn nieuwe boek, De Tapverslagen, waaruit een overstelpende hoeveelheid nieuw bewijs is gekomen.

Wat mij dat zegt?: Alles is getimed.

Het luidde en luidt een nieuwe fase in: afbouw, opbouw, inleiding tot de afloop?

Tja de afloop: sommigen hopen op bijltjesdag, er wordt wat afgetweet op twitter.

Ik hoop op een goede afloop voor Baybasin. De man is gewoon consistent in wat hij zegt en voor mij geloofwaardig. Mijn vertrouwen in hem ben ik niet kwijtgeraakt.

Voor een goede afloop heeft hij Aben en ook Bas van de Heuvel nodig, die Ton Derksen zonodig publiekelijk voor gek moest zetten (ze hebben zo gelachen tijdens de boekpresentatie, las ik). Dat verhoudt zich toch niet met de ernst van de zaak? Het geeft gewoon geen pas in normale zakelijke  betrekkingen, laat staan in een zaak als deze. Dat hele circus is wat mij tegen staat en ook te denken geeft.

Een goede afloop is uiteraard ook afhankelijk van het materiaal dat de rechters onder ogen krijgen. Ik mag hopen dat dat materiaal met behulp van Ton Derksen nu dan eindelijk van goede kwaliteit is, want het zijn uiteindelijk de rechters die moeten kunnen oordelen op basis van een deugdelijke bewijsvoering.