Woody Harrelson: heb de wereld lief begint bij jezelf

Niet zo lang geleden vroeg ik op twitter aan de ‘journalist’ Chris Klomp hoe hij dacht over het NWO gedachtegoed, omdat het een thema is dat met name door ‘complotters’ wordt bekritiseerd.

Tja en dat terwijl  ongeveer alle machthebbers streven naar een NWO en zich daar in de openbaarheid over uitspraken en uitspreken, met Bush Sr als trendsetter, zelfs door onze Europarlementarier Timmermans, noemt hij het ‘malicieuze onzin’. Ik denk dat Klomp zo in de contramine was over complotters dat het er uit schoot voordat hij er over na had gedacht.

Nadenken is dan ook meer een kwaliteit van de complotdenkers, hoe erg Chris Klomp ze ook verguist,  en hoe erg ze er wellicht ook naast kunnen zitten. Complotters laten in ieder geval zien het ‘out-of-the-box’ denken te beheersen.  Het gros van de hedendaagse journalisten helaas niet meer, en dat geldt zeker voor deze Chris Klomp, die schrijft (als ik zijn verrichtingen zo bekijk) uitsluitend kritische stukken over complotters, nimmer t.a.v. de macht. En dat zou toch zijn journalistieke opdracht moeten zijn. Zijn stukken vallen blijkbaar goed bij de massa want hij verdient er goud geld mee, zo laat hij op Swapichou de lezers weten. Hij doet of beter gezegd schrijft daar iets wat interessant is in het kader van onderstaande video van James Corbett. Hij schrijft:

“Omdat de lezer direct dokt aan de auteur is er niet zo heel veel nodig om een aardig inkomen te genereren. Een verhaal op Blendle levert nu al dik tien keer meer op dan in de reguliere media. Sterker: een goede freelancer kan op termijn zo 20 tot 30 duizend euro per jaar verdienen via Blendle. Dat is een aardige bijverdienste.

Het venijn zit hem in het laatste zinnetje. Het roept negatieve gevoelens op. Het is precies dat waar James Corbett het over heeft in onderstaande video die vertaald is door Irma Schiffers.

Corbett legt hiermee een fenomeen bloot, namelijk het onvermogen om lief te hebben van,lijkt wel, steeds meer mensen in onze wereld. Het onvermogen tot het ervaren van geluk en dan zijn het met name de machthebbers en de mensen die het via de mainstreammedia voor het zeggen hebben.

Zodra bij een ander geluk wordt opgemerkt moet dat stuk, zo maakt Corbett dat aan de hand van een ervaring duidelijk. Alles wat mooi of goed is bij een ander moet worden afgepakt, zelfs het minimale, door de rupsjes nooit genoeg, die uitsluitend denken in termen van vraatzucht en destructie.

Kan liefde dat soort basale emoties verslaan. Kan liefde de NWO verslaan? Liefde als antwoord op agressie of onderdrukking? Woody Harrelson komt met een praktische aanpak. ‘Heb de wereld lief’ begint bij jezelf. Het begint bij het kopen van gezonde voeding en de ongezonde varianten links te laten liggen.

Eigenlijk begint het nog veel eerder. Baby’s en jonge kinderen hebben recht op borstvoeding. Het is het manna van de aarde. Al het goede geeft de aarde door middel van borstvoeding door. Daar kan geen enkel industrieel alternatief tegen op. Bovendien doet het nog iets, het zorgt voor de moeder-kind binding. Er zijn inmiddels moedige moeders die borstvoeding promoten. Ik heb de volgende tweet uitgekozen omdat daar de vader een positief statement afgeeft met zijn grote glimlach. Dat is wat nodig is.

Met de complimenten aan het AD die hier aandacht aan besteedde, immers wat goed is is goed en wat mooi is is mooi:

https://www.ad.nl/nieuws/wereldwijde-aandacht-voor-borstvoeding-brelfie~ae57d83e/

Natuurlijk is er ook zo iets als gezonde geestelijke voeding. En ook daar zie je langzamerhand initiatieven die ingaan tegen de indoctrinatiemachinerie van het huidige onderwijssysteem en de huidige onderwijsinstituten die meer gericht zijn op het africhten van kinderen dan op het werkelijk overdragen van kennis over de wereld, de natuur, over de muziek, over de kunst over al die dingen die er in een mensenleven toe doen, dingen die de mens nodig heeft voor een leven in welzijn en voorspoed. Kortom over de kunst van het leven.

Baybaşin: on the right track again!

Weliswaar zit ik Rein Gerritsen af en toe op zn huid maar hij spreekt wijze woorden als hij zegt dat het gaat om de beeldvorming rond Baybaşin en in het verlengde daarvan zijn geloofwaardigheid.

Baybaşin antwoordde direct en zonder omhaal op vragen, tijdens een documentaire op tv, met:

1. Ik heb nooit gehandeld in drugs!
2. Ik heb nooit opdracht gegeven tot moord!

Sibel Edmonds ondersteunt hem daarin en zegt tijdens een interview met James Corbett het volgende daarover:

“4:10 So, let me make that clear. And it’s not because I’m a big fan of them. [laughs] It’s just that in this… they were engaged in a lot of illegal activities, criminal activities; but narcotics was not one of those, at least within the sphere of my involvement: direct, first-hand information in the FBI.”

Kort samengevat:”Ze hebben van alles gedaan, maar narcotica zat daar niet bij”.

Laten we dat voor waar aannemen en dan opnieuw kijken naar de procesgang en ontwikkelingen. Alles wat het OM heeft gedaan is gericht geweest op beeldvorming en het ondergraven van zijn geloofwaardigheid. De eindconclusie van Aben, dat basis vormde voor het besluit tot nader onderzoek in het herzieningsverzoek, is een voortzetting daarvan.

De beeldvorming met behulp van de media is altijd gericht geweest op Baybaşin als zware drugscrimineel en/of als de man die de jacht op Demmink initieerde. Eerder schreef  ik dat het  goed mogelijk is geweest dat hij informatie heeft toegespeeld gekregen die hem bewust op dat spoor heeft gezet. Hij heeft gehapt door aangifte wegens pedofilie te doen in 2007. Toen was het te laat, want toen ging menigeen er mee aan de haal. De complotgekte barstte los. Hij kon zich er daarna helaas niet meer van losweken.

Maar stel je voor dat het een opzetje was om hem af te leiden van het bewijzen van zijn onschuld, waarvan de mogelijkheden veel dichterbij lagen. Die truuk heb ik vaker gezien. Eerst speel je het slachtoffer informatie toe waarvan jezelf weet dat het nooit echt bewezen kan worden, en als het slachtoffer daarmee zijn verdediging inzet, kun je dus als aanklager en als advocaat generaal met alle gemak dat telkens weerleggen. En dat is wat met hem is gebeurd tot nu toe, althans dat is wat ik denk. Wellicht is het door die ontstane complotgekte na 2007 volledig uit de hand gelopen en niet voorzien door justitie dat er meerdere kapers op de kust waren om er een slaatje uit te slaan.

Daarom zet ik ook vraagtekens, al veel langer, bij de bemoeienis van Langendoen. Want waarom ging hij zo sterk zitten op de pedofilie van Demmink en de chantage en niet op het ontkrachten van de beschuldiging dat Baybaşin handelde in drugs? Als geen ander moet hij in staat zijn geweest om juist dat te onderzoeken en te ontkrachten. Maar hij heeft het niet gedaan. Rein Gerritsen is er wel mee aan de slag gegaan. En nu dan het interview van Talk2Myra met hem over het hoofdstuk in het boek  De maffia van Turkije van Frank Bovenkerk en Y. Yesilgoz

De inzichten van Rein Gerritsen werpen daarmee een ander licht op het ontstaan van dat hoofdstuk en wat het heeft veroorzaakt qua beeldvorming zowel nationaal als internationaal. Baybaşin en niet te vergeten zijn familie zijn daarin definitief als groot drugscrimineel netwerk geportretteerd. Nodig om hem in 2002 te veroordelen tot een levenslange gevangenisstraf.

Waarom ik dit interview zo goed vind? Baybaşin staat weer centraal. Hiermee kan hij weer werken aan zijn ‘alibi’ . Back to basics: Hij moet bewijzen dat hij het niet kan zijn en niet kan hebben gedaan. Met hulp van anderen, zeker zijn advocaten en zo mogelijk door het bewijzen dat zijn belagers hebben gelogen. Dicht bij hemzelf, dan staat hij in zijn kracht. Wat dat betreft kijk ik uit naar het boek van Rein Gerritsen. Waarschijnlijk is het belangrijker dan hij nu veronderstelt. Maar het moet niet te lang meer duren. Hoe dan ook daarmee en met het onderzoek van Ton Derksen is Baybaşin weer on the right track.