Tag: Boublog

De Vaatstrazaak: mission impossible

De eerste keer dat ik me kan herinneren dat ik dacht, “wat een raar verhaal”, was na een uitzending van Peter R. de Vries over de Vaatstrazaak. Hij bracht toen het nieuws dat, zoveel jaren na de moord op Marianne Vaatstra, haar tasje opnieuw door een coldcaseteam was onderzocht en dat daarin toen een vreemde aansteker werd gevonden met daarin, bij nader onderzoek, een haar van de mogelijke dader.

Nee, dat ging er bij mij niet in. Zo’n bizarre voorstelling van zaken. Maar ik was toen met hele andere dingen bezig, zodat het voorbij ging, totdat ik bij toeval op het blog terecht kwam van Steven Brown en ik opnieuw werd geconfronteerd met die eigenaardigheid.

Doorbraak ‘Vaatstra–zaak’ besmet door ‘Maffia-OM-woordvoeder’ Peter R. de Vries.

Ik was dus niet de enige die de wenkbrauwen optrok bij die voorstelling van zaken. Ik begon me daarna iets meer te verdiepen in die Vaatstrazaak en dan kom je eigenlijk automatisch terecht op het Boublog van Boudine Berkenbosch.

Veel mensen gaven onder de artikelen op Boublog over de Vaatstrazaak hun visie op de ontwikkelingen. En dat ging op een gegeven moment richting de Foagelsanghstaete en zaken die in die omgeving speelden, niet alleen het asielzoekersgebeuren, maar ook de vestiging van, laten we het alternatieve, religieuse sektes noemen.

https://www.boublog.nl/2012/03/18/prins-johan-friso-en-de-rituele-lustmoordenaars/

Daar is wat over en weer van gedachten gewisseld en een zekere Eheu kon de moord en de plek waar Marianne werd gevonden, de datum en de wijze waarop ze daar was neergelegd verbinden aan een rituele moord volgens de vrijmetselaarsmethode. De volgende aflevering die in dit verband interessant is betreft een mevrouw die voorgesteld wordt als de supergetuige.

https://www.boublog.nl/2012/04/04/marianne-vaatstra-de-supergetuige-en-de-volle-neef/

Nu was dat het scenario van een rituele moord helemaal niet zo bijzonder, immers, en dat weet ik mijzelf nog te herinneren, werd dit scenario ook door een profiler op tv als reële mogelijkheid gegeven:

“Volgens dit profiel zou de dader een man zijn die handelt vanuit extreem pathologische waanideeën. Er zou bij hem sprake zijn van occulte en/of satanische fascinatie. De moord zou zijn uitgevoerd volgens een offerritueel. Hij zou hechten aan occulte symboliek.( Nacht 30 april op 1 mei (Walpurgisnacht/Beltane), volle maan, van oorsprong een geweide plaats in Veenklooster, vindplaats Marianne onder een oude boom (meiboom) etc. Dit was in 2005 de conclusie van zeven deskundigen uit politie- en justitiekring, die in opdracht van de familie een daderprofiel opstelden.”

Ik heb daarover in dialoog met andere reageerders het nodige geopperd en op een gegeven moment werd ik door Boudine tot de orde geroepen, aangezien ik van haar niet mocht speculeren op haar blog. Ik heb daarop gereageerd door haar te vertellen dat er niets mis is met het schetsen van een scenario om zo achter de ware toedracht te komen.

Niet lang daarna kwam Boudine Berkenbosch zelf met een scenario. Heel verrassend uiteraard en nieuw. Weer zo’n moment dat je dan niet vergeet, omdat het een nieuwe wending gaf aan het verhaal.

https://www.boublog.nl/2012/04/10/marianne-vaatstra-en-het-scenario-van-een-snuff-film/

Ze schrijft dan:

“Op 30 april 1999, nauwelijks een jaar nadat Joris aldus was geprofileerd, werd Marianne Vaatstra, een Fries meisje van 16 jaar, verkracht en vermoord. Haar stoffelijk overschot werd reeds de volgende morgen door een van haar vrienden in een weiland gevonden, dank zij een fiets die daar in de berm lag. Ze was twee maal verkracht en haar hals was doorgesneden. Ze had in februari 1999 ruzie gekregen met de twee jonge asielzoekers, Feik en Ali, in de Ringo-bar in Veenklooster. Volgens omstanders had ze goed van zich afgebeten, waarna Feik haar bedreigde met een gebaar: hij zou haar de keel afsnijden! Daarop werd deze asielzoekers de toegang ontzegd tot de Ringo-bar.

Het lijkt niet onmogelijk dat Feik en Ali zich kort daarna zaten te beklagen in de caravan van Wolfgang Hebben. Of Ludger Dill daar ook bij was, valt moeilijk te zeggen, maar wellicht is op dat moment het plan ontstaan om een snuff film te maken van Marianne.

Twee sadistische pornosterren dienden zich gratis aan: zij wilden immers niets liever dan dat bekkige blonde meisje verkrachten en haar de strot afsnijden. Als oorlogsveteranen uit Koerdistan, Irak, hadden ze dat wel vaker gedaan. Hebben en Dill kregen als het ware een snuff in de schoot geworpen! Ze dachten er over na en ze bespraken de voor- en nadelen, de lusten en lasten. Lastig was de kans dat iemand gepakt wordt en gaat mauwen.

Lusten waren er te over, een rituele lustmoord zou wel het mooiste zijn! Wellicht was op hun website wellicht ook vraag naar iets met Walpurgisnacht groot. Porno-boeren kennen de wensen van hun klanten. Ze hadden nog ruim 2 maanden om de boel voor te bereiden.”

Heel knap en typisch voor gecontroleerde oppositie heeft Boudine Berkenbosch in bovenstaand script de moord, als satanisch ritueel van ondergeschikt -edoch commercieel belang  opgevoerd voor een snuffmovie waarin Feik en Ali als beroepsmoordenaars en acteurs hun lusten konden botvieren.

Dit script, deze blauwdruk is in feite de basis geworden van de beide boeken van Mauritz en Dankbaar, en later Dankbaar alleen, waarin in eerste instantie een onbekende getuige van de moord wordt opgevoerd. De Walpurnisnacht is er uit weggelaten, immers dat was niet meer dan een opportunistisch idee van de producenten voor een commercieel succes. Het waarom en het waarvoor werd dan ook zorgvuldig weggelaten, immers de twee onderzoekers gingen en gaan uitsluitend voor de ‘feiten’, met als ultiem bewijs, omschreven als het granieten bewijs, een verklaring afgelegd bij een notaris door een tot dan nog anonieme getuige van de moord.

De  verklaring van  de anonieme toeschouwer, blijkt nu dus Feik ofwel Faek.

Het eerste boek van het duo Dankbaar en Mauritz heb ik gelezen. Het granieten bewijs omvatte een  een kluisverklaring bij een notaris, zo las ik,  van iemand die bij de moord aanwezig was geweest. Maar waarover inhoudelijk niets in de openbaarheid mocht worden gebracht op straffe van etc. Daar kun je dus helemaal niets mee. Althans ik niet.

https://donquijotte.wordpress.com/2014/11/04/zaak-marianne-vaatstra-hans-mauritz-oplichter/

Een tijd lang is het vrij stil geweest over deze zaak, maar uiteindelijk kwam dan het nieuws dat Dankbaar een conflict had gehad met zijn mede-auteur Mauritz waaruit dan moest blijken dat Dankbaar in goed vertrouwen van Mauritz het e.e.a. had aangenomen. Hou maar op, denk ik dan. Wat een verhaal, nietwaar. Ik schaar ’t onder de geënsceneerde conflicten, omdat die eerste versie niet werd gepikt. In ieder geval niet door mij. Het ‘fittie’ tussen Wim Dankbaar en Hans Mauritz is recent, hoe kan het ook anders bijgelegd.

Feik heet blijkbaar Faek Mustafa en wordt nu in de laatste artikelen op Rechtiskrom opgevoerd als een onwillige getuige van de moord in de caravan van Hebben. Uiteraard genereert ook Micha Kat aandacht voor Dankbaar, alsook de counterpartner in de mainstream, Chris Klomp, die even over het granieten bewijs ofwel de kluisverklaring een open deur mag in trappen, namelijk dat die ‘kluisverklaring’ een mooi fake verhaaltje op papier is, opgesteld door Hans Mauritz, en blijkbaar zeer recent overgedragen aan Wim Dankbaar. Het is bijna hilarisch knullig allemaal, als het niet zo ernstig was.

Neemt niet weg dat er een gesprek is opgenomen tussen een zekere Rob en deze Faek, waar de laatste min of meer zeer impliciet aangeeft dat hij meer weet over de ware toedracht.

Wat moeten we daar weer van denken nietwaar? De opname is onderdeel van een serie artikelen waar de focus volkomen is komen te liggen op deze Faek Mustafa die, zowil het verhaal, als 15-jarige ongewild getuige was van de moord op Marianne Vaatstra.

https://rechtiskrom.wordpress.com

Waarom de zaak nu weer dankzij ‘Vader Vaatstra’ wordt opgerakeld? Het lijkt er op dat de versie van de gangbang in de caravan van Hebben alsnog moet worden geaccepteerd als de ‘ware’ toedracht (door de ‘complotgekkies’).  Pas dan is de missie van de controlled opposition geslaagd. Maar goed dat is mijn idee. We blijven de ontwikkelingen volgen.

Hoe dan ook: alles is al wel een keer de revue gepasseerd:

https://donquijotte.wordpress.com/tag/wim-dankbaar/

Wat zich hier nu naar aanleiding van de wens van Vaatstra, want er is uiteraard altijd een aanleiding, opnieuw ontrolt is wat mij betreft niet meer dan een vervolg missie om de aandacht af te leiden van de werkelijke toedracht en de werkelijke daders.

En een ieder die ook maar enigszins in de richting van die werkelijke toedracht en die werkelijke daders suggesties doet wordt op een zijspoor gerangeerd. In dat verband is het volgende artikel m.i. interessant, want…

https://donquijotte.wordpress.com/2014/06/15/de-moord-op-marianne-vaatstra-mag-niet-worden-opgelost/

Ik denk dat we daar maar aan moeten wennen. Als bevolking hebben we inmiddels, met dank aan ons parlement, praktisch alle macht overgedragen aan een kleine groep die het voor het zeggen heeft en zich blijkbaar grenzeloos onschendbaar acht. Voorlopig ziet het er naar uit dat de ware toedracht een mission impossible is. Niettemin blijft interessant, want de Vaatstrazaak staat voor alles wat mis is in dit land.

Zie ook:

de eerste mei

Baybasin en twee vliegen in één klap.

Twee vliegen in één klap, dat moeten de Turkse en Nederlandse regeringen hebben gedacht, want met het uitschakelen van Huseyin Baybasin werdt tevens aan de oprichting van de Koerdische parlementen in ballingschap een gevoelige klap uitgedeeld en een halt toegeroepen. In de tweede plaats werd daarmee Baybasin als klokkenluider over de Turks-Nederlandse connectie in de heroinehandel uitgeschakeld, in een voor de Nederlandse staat zo gevoelige periode van net na de parlementaire IRT enquete. Nederland was ook niet blij met deze gabber die zonodig zondige zaken aan het licht moest brengen en bovendien met dat Koerdisch parlement in Den Haag, een verstorend element zou kunnen worden voor de ‘goede’ diplomatieke betrekkingen met Turkije.

En dat was de deal, het complot, het herenakkoord: twee vliegen in een klap. In 1995 mislukte de uitlevering naar Turkije ivm zijn asielaanvraag. Dat was een lelijke streep door de rekening om hem zo vlug mogelijk weer het land uit te werken richting Turkije. In 1998 lukte het wel met opnieuw een arrestatie, maar toen waren de twee landen even de regie kwijt, immers de tenlastelegging omvatte uitsluitend de beschuldiging van moord als verrekening van een heroineschuld. Zeg maar de gebruikelijke afrekeningen in het criminele milieu en daar kwam, tot grote schrik van Nederland,  Turkije met een persbericht dat daar lijnrecht tegenover stond.

„Op 27 maart 1998 organiseerde Murat Basesgioglu, de Turkse minister van Binnenlandse Zaken in allerijl een persconferentie. Die dag was in Nederland de vermogende Koerdische zakenman Huseyin baybasin gearresteerd. De minister eiste de eer voor zichzelf op: „Wij hebben Baybasin gearresteerd” zo zei hij dat letterlijk. En hij kon ook precies uitleggen waarom: „ Baybasin ondersteunt met grote sommen geld de Koerdische TV-zender Med-TV, het Koerdische parlement in ballingschap en de PKK. dat hebben we nu een halt toegeroepen.”

Het Nederlands Openbaar Ministerie legde het iets anders uit: Baybasin was gearresteerd omdat hij leider was van een ongekend groot misdaadconcern. Men ( let op niet wij of het OM) had vijf maanden zijn telefoon afgeluisterd. Hij verdiende miljoenen met zijn drugshandel en minstens twee keer had hij met zijn autotelefoon in code taal ( let op: make him call was de codetaal voor maak hem koud) vanuit Nederland een opdracht tot moord gegeven, in de Verenigde staten en Turkije.”

Zie artikel: De lange arm van Ankara.  Als geen ander wisten de Nederlanders dat bericht snel met behulp van de vrienden van de staat, weg te masseren.

Twee maanden later verschijnt er in de Groene Amsterdammer een artikel  over het boek De Maffia van Turkije, waar Baybasin wordt geintroduceerd als de Pablo Escobar van Europa.

#Baybaşin en de fijne heren der wetenschap

Baybasin werd in Nederland op 24 december 1995 in de val gelokt. Hij moest oorspronkelijk die dag helemaal niet in Nederland zijn. Hij was voor besprekingen in Brussel. Er moet sprake zijn geweest van een organisatie om hem in de val te laten lopen, immers hij werd 24 december 1995 direct over de grens opgepakt op basis van een uitleveringsverzoek van 9 maart 1995, zo schrijft Bovenkerk.   Daarvoor was er al een arrestatiebevel uitgevaardigd, zo staat zwart op wit te lezen in het hoofdstuk waar het hele boek om draait, Baybasin. En dat terwijl altijd de suggestie is gewekt dat het verzoek om uitlevering na de asielaanvraag was gekomen.

Deze Frank Bovenkerk was als deskundige nauw betrokken bij het IRT-onderzoek. Ik begrijp heel goed waarom juist dit boek , deze eerste uitgave, moest verdwijnen. En wel hierom:

Alleen de advocaten van het eerste uur hebben de rechtmatigheid van zijn arrestatie in 1995 aangekaart, maar dit is in het totaal verdwenen.

En terwijl Baybasin bijna op een wanhopige manier, wanneer hij maar de kans krijgt om zich openbaar uit te spreken, benadrukt dat hij toen is gegijzeld, wordt het jaar 1995 tot voor kort, evenals het woord gijzelaar consequent weggedrukt. Zelfs door zijn huidige verdedigers. Hoe is dat mogelijk? Ze noemden hem tot voor kort nog altijd de asielzoeker.

Pas nadat ik er keer op keer aandacht voor vroeg is de verdediging, ogenschijnlijk toen pas, bezig gegaan met een WOBverzoek, hoewel niet zelf maar via Ton Hofstede. Hoe kan het bestaan?

Baybasin kreeg zelfs het verbod van zijn advocaat om over deze periode en dit boek te spreken, hoewel hij, schat ik, niet op de hoogte is geweest van juist deze voor hem zo belangrijke passage in dat boek. Hij heeft veel later de Engelse versie uit 2007 onder ogen gekregen, toen hij inmiddels al tot levenslang was veroordeeld tot in de hoogste regionen. Hoe kan het? Waar is die verdediging van hem mee bezig geweest?

Ik heb me dat vele malen afgevraagd. Hoe kan het bestaan dat deze mensen die zich de verdedigers van Baybasin noemen, dat deze mensen hem presenteerden als een spijtoptant van een misdadig verleden, zoals Boudine Berkenbosch dat beweerde, of hem asielzoeker bleven noemen, zoals ik Myra hoorde zeggen en Ton Hofstede in een uitzending, en Van der Plas het in de teksten op zn minst dat suggereert. En dat nadat de man  in de interviews die hij gaf bij Talk2Myra, en zelfs bij de rechter keer op keer benadrukt dat hij dat niet is, maar een gijzelaar. Ze laten de man gewoon ‘lullen’ als ik eens plastisch mag uitdrukken. Maar ik heb de moeite genomen om naar hem te luisteren. Werkelijk te luisteren.

Het jaar 2014 is het jaar geworden van de apotheose van de heren Poot met hun 20 miljard claim op de staat en de, door de Roestige Spijker georchestreerde, getuigenverhoren, in maart en april van dat jaar. Allemaal voor de documentaire Dutch Injustice, when childtrafficing rules a nation. Met uiteraard een hoofdrol voor de pedofiele Demmink, die in Turkije kinderen had verkracht. Baybasin met zijn geheime rapport en Langendoen hadden daarvoor de munitie geleverd. Na afloop schreef ik in mei:

ldbroersma : En terwijl het volk nog volop aan het kwekkebekken is over dedemminkkwestie en devaatstrakwestie worden achter de schermen de rekwisieten reeds opgeborgen, het personeel alvast naar huis gestuurd en blijft de facade nog even staan, zodat het nog wat lijkt. Toch meneer Rubenstein? Je tactisch terugtrekken van het strijdtoneel is ook nog een hele kunst, ik zie het aan mensen als Kat, Dankbaar en zovele anderen. Het dollen van de trollen is ook een zachte dood aan het sterven. Van de heren Poot verwacht ik geen vlammende betogen meer in de kranten. Laat staan dat we te horen krijgen hoever het staat met die claim van 20 miljard. Wat rest is een lege stichting. Hallo is daar iemand?

Het duurde dan ook niet lang of Poot liet in juni 2014 in de krant weten dat hij het voor gezien hield. Voor mij geen verrassing. En in november 2014 viel het doek definitief. Poot en de Roestige Spijker en vele aan hen gelieerde websites, zoals ArrestDemmink, werden opgedoekt.

Het jaar 2015 is het jaar geworden van de omkering in de Baybasinzaak: geleidelijk aan wordt Demmink in een ander licht gezet. Demmink is nog wel de grote almachtige boosaard, maar als ‘dirty pedophile’ is hij voor de Baybasinzaak van mindere betekenis aan het worden. De focus wordt door de verdediging, met behulp van de vrijheidstrijders, voor Baybasin, en de onafhankelijke nieuwsgaring, in deze: Wim van de Poll van crimesite, Koen Voskuil van het AD, en Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad, verlegd naar de vervalste taps, en heel voorzichtig aan ook naar de asielkwestie en het jaar 1995.

Kritische geluiden en andere visies worden ogenblikkelijk door het stofzuigerteam getackeld. En dan heb ik het niet alleen over mijzelf. Ik worstel en kom toch weer boven blijkt telkens, ook tot mijn eigen verrassing.

De Koerdische kwestie, waar Rein Gerritsen druk mee is, wordt in de koeling gezet om ‘de belangen van Baybasin niet te schaden’. Dat boek houden de nieuwsgierigen, al sedert april 2015, van hem te goed, maar het komt, het komt, in ieder geval na de uitspraak in het herzieningsverzoek. Ook de conclusie van Aben komt, het komt, maar het wordt wel een spannen jaar hoor! De verdediging heeft zo gestreden voor de man. En the queen of justice geeft nooit op.

Waar ik eerst dacht: nou ja, achteraf en van een afstand is alles gemakkelijk, die mensen hebben verkeerde keuzes gemaakt: ze zijn er in gelopen, ben ik nu, alles overziend en overdacht te hebben, tot de conclusie gekomen dat heel die verdediging hem, door de keuzes die zijn gemaakt, uitstekend achter de tralies heeft weten te houden, die 20 jaar.

Eerst was ik gefocust, net als zoveel anderen, op de machinaties van de staat, maar toen begon ik me ook eens te verdiepen in de verdediging. En wat ik toen constateerde heeft mij minstens zo geschokt.

De rechters hebben vanaf 2007 gewaarschuwd en aangegeven dat ze met de pedofiliekwestie, het complot en de chantage op hoog niveau, geen kant uitkonden in de zaak Baybasin. In plaats dat de verdediging zich dat aantrok zijn ze doodleuk doorgegaan. Is hier sprake van een kokervisie, dacht ik? Wat is hier aan de hand? Hoe kan het dat die keuze keer op keer is gemaakt om de tenlastelegging, die zou draaien om een verrekening in het criminele circuit vanwege een heroine ripdeal, op te hangen aan een complot met Demmink als gechanteerde pedofiel in de hoofdrol. Keer op keer op basis van een 60 pagina’s tellend ‘mysterieus’ aanvullend rapport op een 1000 pagina’s tellend Turks rapport van de Turkse geheime dienst, aangevuld met de bevindingen van Langendoen ter plaatste.

Nou ja Demmink als pedofiel is in de laatste aanklacht van september 2011 weggelaten omdat de Turkse mannen zelf een procedure zijn gestart, maar vervolgens wordt het hele betoog wederom voornamelijk opgehangen aan dat geheime Turkse rapport en het complot op hoog niveau. Ik heb het werkelijk met alle verstand bekeken.  ‘Baybasin wil het zo’, komt Myra Adele van der Plas hier verdedigen. En de Turken en de Nederlanders willen niet, zo wordt het ons voorgeschoteld. Maar dat hele verhaal past niet binnen de tenlaste legging en de uiteindelijke veroordeling tot levenslang.

Pas met de uitgave van het eerste boek van Ton Derksen Verknipt Bewijs van mei 2014 komt de focus te liggen waar hij op had horen te liggen, namelijk de ten laste legging. Inderdaad dat gebeurde na de getuigenverhoren van de Roestige Spijker in maart en april van dat jaar. En nu dan met zijn nieuwe boek, De Tapverslagen, waaruit een overstelpende hoeveelheid nieuw bewijs is gekomen.

Wat mij dat zegt?: Alles is getimed.

Het luidde en luidt een nieuwe fase in: afbouw, opbouw, inleiding tot de afloop?

Tja de afloop: sommigen hopen op bijltjesdag, er wordt wat afgetweet op twitter.

Ik hoop op een goede afloop voor Baybasin. De man is gewoon consistent in wat hij zegt en voor mij geloofwaardig. Mijn vertrouwen in hem ben ik niet kwijtgeraakt.

Voor een goede afloop heeft hij Aben en ook Bas van de Heuvel nodig, die Ton Derksen zonodig publiekelijk voor gek moest zetten (ze hebben zo gelachen tijdens de boekpresentatie, las ik). Dat verhoudt zich toch niet met de ernst van de zaak? Het geeft gewoon geen pas in normale zakelijke  betrekkingen, laat staan in een zaak als deze. Dat hele circus is wat mij tegen staat en ook te denken geeft.

Een goede afloop is uiteraard ook afhankelijk van het materiaal dat de rechters onder ogen krijgen. Ik mag hopen dat dat materiaal met behulp van Ton Derksen nu dan eindelijk van goede kwaliteit is, want het zijn uiteindelijk de rechters die moeten kunnen oordelen op basis van een deugdelijke bewijsvoering.

Baybasin en de magie van de macht

Het was toch Einstein die beweerde dat alles relatief is en dus is het feit of je een insider of outsider bent een kwestie vanaf welke kant je het bekijkt.

franc_maconnerie_nos_loges5Voor wat zich op het wereldtoneel afspeelt is de gewone man/vrouw een outsider. We worden buiten spel gezet door een groep Freemasons die het spel mogen spelen en een nog grotere groep die zich laat gebruiken om het spel voor hen te spelen, zich misschien niet eens bewust hoe zij als pionnen worden ingezet op het zwart-witte veld van het schaakbord der vrijmetselarij, in de hoop iets te mogen stijgen op de ladder. 

Wij de gewone mensen mogen toekijken, hoe de vrijmetselaars, met hun vele verschijningsvormen, geheimtaal en symboliek, ons een rad voor ogen proberen te draaien met hun spel op leven en dood van de good guys en de bad guys. Een ieder zou meteen gealarmeerd moeten zijn als de Kalashnikovs weer tevoorschijn komen in de berichtgeving, zoals nu opnieuw weer in Parijs.

Als we vragen hebben Lees verder “Baybasin en de magie van de macht”

#Baybasin en het jaar 1995

Volgens Jolande Van der Graaf in de Telegraaf volgt dus binnenkort de ontknoping in het Herzieningsverzoek van Huseyin Baybasin, die zijn advocaat namens hem in april 2011 indiende bij de Hoge Raad. Diederik Aben is er dan ruim 4,5 jaar mee bezig geweest.

Ik heb begrepen uit een artikel van Ton Hofstede van Het Haagse Complot dat er twee gespreksonderwerpen tussen de Advocaat Generaal Aben en Baybasin zullen zijn:

  1. het 25 pagina’s tellende rapport van Bas van den Heuvel en
  2. de illegale arrestatie in 1995

En dat laatste onderwerp tot mijn verrassing. Bijgaande email van 21 december 2013 maakt denk ik e.e.a. duidelijk. Om de leesbaarheid te vergroten kunt u op de afbeelding klikken.

Baybasins arrestatie 1995-2

Baybasins arrestatie in 1995-2

Van der Plas had ik indertijd via email laten weten dat ik met name ook voor haar mijn beschouwingen op de zaak Baybasin gaf bij Vrij Nederland en later bij de Roestige Spijker. Waarom niet persoonlijk. Wel omdat ik absoluut onafhankelijk wilde blijven en vrij in het becommentariseren van wat zich aandiende.

Voor mij begon de zaak Baybasin echt interessant te worden toen ik het eerste radio-interview van Talk2Myra van 23 april 2013 beluisterde waarin Baybasin zijn arrestatie indecember van dat jaar  1995 schetst. Dat triggerde mij meteen.

Nu vind ik het uiteraard interessant of bij de aankomende ontknoping de vragen die ik indertijd bij de Roestige Spijker stelde, of daar een antwoord op komt via De Hoge Raad of rechters het mee gaan nemen in hun oordeel over het herzieningsverzoek.

Voordat ook De Roestige Spijker van het web verdwijnt heb ik een deel mijn commentaren aldaar voor de ‘geschiedenis’ bewaard. U kunt ze hieronder lezen. Deze reeks bestrijkt de periode april 2013 tot maart 2014. Ik maakte mijn beschouwingen persoonlijk en richtte mij meestal tot Robert Rubinstein, de voorzitter van de stichting:

– door ldbroersma op maandag 29 april 2013 om 14:09

Sinds een kleine twee jaren volg ik met interesse de kwestie Demmink en met name ook de veronderstelling dat hij namens de staat en onder druk van de Turkse overheid t.a.v. Baybasin smerig spel heeft gespeeld.

In de vorige uitzending van talk2myra, waar u vanavond te gast bent, was Baybasin zelf aan het woord en ik was meteen getriggerd toen hij vertelde dat hij een zakelijke bespreking had in Belgie maar op verzoek meegegaan was naar Nederland om daar te worden opgewacht door een arrestatieteam. Dat was in 1995, pas daarna heeft hij om uitlevering naar Turkije te voorkomen, asiel aangevraagd.

Volgens Baybasin is hij dus in de val gelopen door in 1995 naar Nederland te reizen. Dat betekent dat er vanuit Nederland een organisatie is opgezet om hem hier naar toe te lokken. Want toevallig is er niet een arrestatieteam op de been.

Wie heeft hier in Nederland een arrestatiebevel uitgevaardigd en wat was de inhoud daarvan. Wie heeft de arrestatie mogelijk gemaakt en wanneer is de Nederlandse overheid hiermee gestart en waarom Nederland? Had hij in Nederland een wet overtreden?

Lees verder “#Baybasin en het jaar 1995”

Baybasin en de spookprocessen

Al heel lang heb ik grote waardering voor de advocaat Inez Wesky. Voor mij was en is zij een inspiratiebron en ik vind haar moedig, omdat zij al zo lang het Nederlandse publiek heeft gewaarschuwd voor de gang van zaken binnen de rechterlijke macht, die totaal onder controle is gebracht van hoge ambtenaren en opeenvolgende ministers en staatssecretarissen van justitie en veiligheid. Die zo voortvarend en zodanig de macht hebben gecentraliseerd, met behulp uiteraard van de politiek, dat een kleine groep in voorkomende gevallen, damage control kan plegen.

En toen ik dan onderstaand interview beluisterde bedacht ik dat mijn denkbeelden daarin weerklank vinden. Eindelijk. Dat geeft deze burger moed.

Edit: ik zie dat de video het niet doet. Bij deze opnieuw het interview

Bijna letterlijk hoor ik dat de overheid inderdaad het strafrecht misbruikt om politieke tegenstanders uit de weg te ruimen, in wat Baybasin, spookprocessen noemt, zoals in het geval van de heksenvervolging in de middeleeuwen.

Het is lange tijd een taboe geweest om dat onderwerp überhaupt aan te kaarten, immers we ‘moeten’ vertrouwen hebben in vadertje staat, die over ons waakt. Maar een feit is dat met de huidige wetgeving bepaalde netwerken de mogelijkheid hebben om die wetten tegen iemand te gebruiken. Die mogelijkheid is er gewoon en is naar mijn onderbouwde  schatting met opzet zo gecreëerd, en onder valse voorwenselen aan het volk opgedrongen. Dat is ook waarom ik haar moedig vind. Zij moet namelijk binnen die setting kunnen werken.

Regelmatig schrijf ik ook over de ontwikkelingen voor wat mijzelf en mijn commentaren en beschouwingen betreft. Bijvoorbeeld  dat ik word geboycot in het leveren van commentaar, althans er wordt gemanipuleerd om te zorgen dat ik weinig lezers trek. Bijvoorbeeld via Twitter en ook via een linkshortener ref.li.

Er zijn veel meer voorbeelden te noemen. Maar ook uit de kring rond Baybasin zijn er aanvallen. Ik noem het met opzet aanvallen omdat het voorbij de kritiek op de inhoud gaat en altijd persoonlijk wordt. Talk2Myra laat mij via twitter weten dat ze het niet eens is met het uitschrijven van het interview dat zij met Baybasin had en dreigt vervolgens de interviews met Baybasin weg te halen van haar Youtubekanaal. Moet Baybasin worden gestraft of wordt er wederom en zoals gebruikelijk in de scene, een excuus gezocht om dat sowieso te kunnen doen?

Boudine Berkenbosch van Boublog heeft het lef om  te klagen dat ik de reactiemogelijkheid hier heb afgesloten. Dat begrijp ik, want beide dames willen maar al te graag het conflict met mij aangaan op mijn website, maar ik niet.

En dan de e-mail van Boudine van Boublog : ‘Wij houden van open relaties en overleg?’


Dat vond ik dan wel weer humor en een vrolijke noot in deze deprimerende materie.  Klik voor de achtergrond hiervan op hier en hier.

Ik vind het jammer dat daardoor anderen niet meer kunnen reageren, maar het zij zo. Boudine van Boublog heb ik nu al een aantal keren verteld dat ik geen prijs stel op email van haar. Berkenbos mag op haar eigen website mijn beschouwingen analyseren en van haar commentaar voorzien. Niet hier. En Myra van Talk2Myra heeft twitter om haar gram te spuwen. Niet hier. Ik schrijf er over omdat het deel uitmaakt van de ontwikkelingen.

De laatste ontwikkeling met betrekking tot mijzelf is dat  recent alle reacties, waaronder de mijne, onder artikelen bij Vrij Nederland zijn weggehaald, beter gezegd ontoegankelijk zijn gemaakt, nadat ik daar recent een aantal malen naar verwees. Inmiddels had ik al een aantal van die commentaren daaruit gebruikt in het volgende artikel: getapt en gesnapt? Mijn denkbeelden over de werking van de overheid en het ministerie van Justitie en Veiligheid in het bijzonder zijn schat ik in de periode vanaf 2012 al vaak gelezen. Dus het heeft zn werk kunnen doen.

Alles wat gebeurt in termen van actie-reactie, en reeksen oorzaak en gevolg, is interessant voor mij, gezien mijn vakgebieden organisatiekunde en communicatie. Neemt niet weg dat ik uiteraard niet altijd alleen als een kouwe kikker naar de ontwikkelingen kijk, immers ik maak met mijn beschouwingen daar deel van uit. En ik roep met mijn beschouwingen reacties op.

Het is daarom dat ik ontzettend blij ben met het interview van Sven Kockelmann met Inez Wesky over de zaak Bouterse, waarvan zij zegt dat deze (net als de zaak tegen Baybasin) geconstrueerd is. Ook voor deze zaak Bouterse loopt een herzieningsverzoek.

Wesky legt nog eens fijntjes de vinger op de zere plek bij de Hoge Raad, die net als in de zaak van Baybasin, speelt met de bewijsvoering . Waar de Hoge Raad niet uit de voeten kan met de weerlegging van de feiten, door de verdediging aangeleverd, wordt het accent, opportunistisch als het is, verlegd naar het waarom, het motief. Meerdere barbertjes moeten blijven hangen. Als je de macht hebt over de bewijsvoering is dat niet zo moeilijk, maar het is onmogelijk om dat voor opmerkzame mensen altijd te verbergen.

Als je misbruik maakt van het strafrecht dan moet worden samengewerkt om het spel te kunnen blijven spelen en het liefst uiteraard met de wet in de hand. In het artikel de stille staatsgreep heb ik dat toegelicht.

Wesky reageert op de vraag van Sven Kockelmann, dat het niet gaat om het waarom, maar om de waarheid. De feitelijke waarheid met betrekking tot de tenlastelegging. Daar gaat het om. En dat is dan tegelijkertijd de angst van elke leugenaar. Dat je de leugens aantoont. Dat je de leugenaars ontmaskert. In het gunstigste geval wordt het een gerechtelijke dwaling genoemd en dan hoeft niemand daarvoor te worden vervolgd, immers vergissen is altijd mogelijk. Er komt onherroepelijk een moment dat dat niet meer wordt aanvaard.

“Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel.” Dat is toch een hoopvolle gedachte. En ik krijg die hoop weer als ik naar mevrouw Wesky luister.

L.D.Broersma