Tag: agenda 21

cryptocurrencybank, een burgerinitiatief

Als u dat zo leest ‘cryptocurrencybank een burgerinitiatief’, gelooft u dat dan? Ik niet. En toch wordt het ons op die manier gepresenteerd.

Het is alweer een tijdje geleden dan ik schreef over de B. ofjoy ofwel de blije b., maar ik kwam er via een omweg toch weer op terecht.

Laat ik beginnen met de omweg.

1. Qanon

Mijn aandacht werd op twitter getrokken door een hashtag/rubriek #qanon. Ik kon er eerst niet goed wijs uit worden maar het wakkerde wel mijn nieuwsgierigheid aan. Dus ging ik op onderzoek uit. Dit zijn mijn eerste tweets:

De onderwerpen in Q zijn, achteraf bezien, rond bekende thema’s zoals: pedofilie, pedogate en de strijd tussen good and evil wereldwijd. Kortom zaken die de gewone mens zorgen baren gezien de ontwikkelingen in de wereld.

Het zijn ook de thema’s die door Ronald Bernard in zijn serie over de satanische bankierswereld zijn aangegrepen om het concept van de Blije B. te introduceren, zijn antwoord op- en afrekening met de criminele bankiers, tegelijkertijd gepresenteerd als burgeralternatief voor een betere wereld.

We kennen het thema ook van de heren Poot met hun mediacampagne o.a. met de demminkdoofpot en de roestige spijker, voor hun jacht op de 20 miljard met Demmink in de hoofdrol. De oude heer Poot was daar, moet ik hem nageven, wel eerlijk over.  It’s all about the money, honey!

Dus na de eerste voorzichtige  euforie van mij over Q en zijn Trump, helemaal vertrouwen deed ik het niet. Toch was het voor mij de trigger om eens wat dieper te graven in het fenomeen Q en deze een tijd te volgen zowel op twitter als op youtube.

2. The New World

Q schrijft zijn mededelingen op qanon.pub en laat het aan de lezers over om e.e.a. te interpreteren. Mijn associatie met zijn NEW WORLD leidde me rechtstreeks naar de plannen van de United Nations, neergelegd in agenda 21 en de recentere agenda 2030.

Het klink nogal hard wat ik schrijf in bovenstaande tweet maar dat we opzettelijk worden voorgelogen, beter gezegd onwetend worden gehouden over de plannen van de bestuurselite, blijkt wel uit een Brits document.

Wat voor de Britten opgaat geldt ook voor ons.

 

 3. Interne en externe soevereiniteit

In het document wordt gesproken over interne en externe soevereiniteit van landen. Met de interne soevereiniteit wordt de nationale wetgevende macht bedoeld( regering en parlement) en met externe soevereiniteit de wetgevende macht op een echelon hoger, zoals die van de Europese Unie.

4. De U.N. als goede doelen organisatie

De United Nations kunnen we beschouwen als de globale macht ofwel de wereldmacht waar de aangesloten leden zich aan dienen te conformeren, zonder dat de UN direct wetten uitvaardigt. Het wordt gepresenteerd als universeel beleid zoals Agenda 2030 en wordt gezien als een afspraak tussen soevereine naties. Er wordt verwacht dat de naties zich daar aan conformeren en er uitvoering aan geven door wetten daar aan aan te passen. En daarmee wordt tegelijkertijd aan interne soevereiniteit ingeleverd of ingeboet.

Hoewel de United Nations ons voordurend worden voorgesteld als een soort van goede doelen organisatie is, kijkend naar de praktijk en de ontwikkelingen t.a.v. de geformuleerde doelen, de werkelijkheid anders.

5. Agenda 2030 nader bekeken

De onderstaande uiteenzetting van augustus 2015 maakt e.e.a. duidelijk rond de (informele) macht van de U.N en nationale zeggenschap over land, lucht, water, sociale verhoudingen, migratie en voedselproductie. Klik hier voor het document.

6. Interne soevereiniteit is een sprookje geworden.

Van de aangesloten landen wordt dus verwacht dat zij de VN-agenda’s als leidraad accepteren voor het nationale beleid en de plannen doorvoeren in hun wetgeving en daar uitvoering aan geven.

Daar hoor je het landsbestuur en de politiek niet over, laat staan dat dit wordt gecommuniceerd naar de bevolking. Het sprookje van de ‘interne’ soevereiniteit moet vooral overeind blijven. En de landsbestuurders doen net of zij de initieatiefnemers zijn of die zaken bij de U.N. komen bepleiten, zoals Stef Blok met zijn “equalrights for all, regardless of sexual orientation or gender identity.” Ik heb over dat onderwerp  een aantal artikelen geschreven. Het is namelijk één van de doelstellingen van de U.N.

Kortom, onze bestuurders en politieke figuren kletsen maar raak voor een knaak en lopen parmantig rond in de nieuwe kleren van de keizer.

https://twitter.com/ministerBlok/status/997127968639025152

7. Volks ongenoegen

Protesten van de bevolking halen weinig uit. Wat betreft de migratie is er geen houden aan. De partij van Wilders met zijn PVV en Thierry Baudet met zijn FvD fungeren als opvangbakken voor volks ongenoegen. Ondanks de luide protesten van deze partijen, verliezen zij het steevast in de ‘interne soevereine’ democratische stemmentellerij.

Over de gevolgen van het wettig regelen van genderneutraliteit en seksuele orientatie, als non-discriminatiegrond in de grondwet, daar hoor je hen niet over. Het enige wat zij doen is het voeden van de aversie tegen discriminatie door hun manier van doen. Wie kent niet het Wildersproces. Waarmee in feite een  groter draagvlak voor grondwetswijziging wordt bewerkstelligd onder de bevolking.

8. Voorbeeld doet volgen

En net zoals Nederland, dankzij Jan Wolter Wabeke, trendsettend was voor het homohuwelijk,

een initiatief dat vervolgens wereldwijde navolging kreeg, zo zal dat ook gaan met het wettelijk regelen van genderneutraliteit en seksuele orientatie als non-discriminatiegrond.

Stef Blok:

“I stress the Dutch support for for all, regardless of sexual orientation or gender identity.” Maar je schrikt als je ziet waar dat voor staat en de consequentie daarvan als het daadwerkelijk tot wet wordt verheven.

9. De Nieuwe Wereld van de United Nations

Hoe is het toch mogelijk?, denkt menigeen die in de praktijk iets anders ervaart en zeker niet tevreden is over het huidige beleid op tal van onderwerpen. De logica ontbreekt vaak.  De bestuurders zeggen dan dit en doen vervolgens dat. Consistentie en consequentie zijn begrippen die aan kracht verloren hebben en in feite praktisch in het niets zijn opgegaan, behalve als je het doen en laten plaatst in de globale en bijna ongrijpbare context van de Nieuwe Wereld van de United Nations.

(wordt vervolgd)