Baybaşin: on the right track again!

Weliswaar zit ik Rein Gerritsen af en toe op zn huid maar hij spreekt wijze woorden als hij zegt dat het gaat om de beeldvorming rond Baybaşin en in het verlengde daarvan zijn geloofwaardigheid.

Baybaşin antwoordde direct en zonder omhaal op vragen, tijdens een documentaire op tv, met:

1. Ik heb nooit gehandeld in drugs!
2. Ik heb nooit opdracht gegeven tot moord!

Sibel Edmonds ondersteunt hem daarin en zegt tijdens een interview met James Corbett het volgende daarover:

“4:10 So, let me make that clear. And it’s not because I’m a big fan of them. [laughs] It’s just that in this… they were engaged in a lot of illegal activities, criminal activities; but narcotics was not one of those, at least within the sphere of my involvement: direct, first-hand information in the FBI.”

Kort samengevat:”Ze hebben van alles gedaan, maar narcotica zat daar niet bij”.

Laten we dat voor waar aannemen en dan opnieuw kijken naar de procesgang en ontwikkelingen. Alles wat het OM heeft gedaan is gericht geweest op beeldvorming en het ondergraven van zijn geloofwaardigheid. De eindconclusie van Aben, dat basis vormde voor het besluit tot nader onderzoek in het herzieningsverzoek, is een voortzetting daarvan.

De beeldvorming met behulp van de media is altijd gericht geweest op Baybaşin als zware drugscrimineel en/of als de man die de jacht op Demmink initieerde. Eerder schreef  ik dat het  goed mogelijk is geweest dat hij informatie heeft toegespeeld gekregen die hem bewust op dat spoor heeft gezet. Hij heeft gehapt door aangifte wegens pedofilie te doen in 2007. Toen was het te laat, want toen ging menigeen er mee aan de haal. De complotgekte barstte los. Hij kon zich er daarna helaas niet meer van losweken.

Maar stel je voor dat het een opzetje was om hem af te leiden van het bewijzen van zijn onschuld, waarvan de mogelijkheden veel dichterbij lagen. Die truuk heb ik vaker gezien. Eerst speel je het slachtoffer informatie toe waarvan jezelf weet dat het nooit echt bewezen kan worden, en als het slachtoffer daarmee zijn verdediging inzet, kun je dus als aanklager en als advocaat generaal met alle gemak dat telkens weerleggen. En dat is wat met hem is gebeurd tot nu toe, althans dat is wat ik denk. Wellicht is het door die ontstane complotgekte na 2007 volledig uit de hand gelopen en niet voorzien door justitie dat er meerdere kapers op de kust waren om er een slaatje uit te slaan.

Daarom zet ik ook vraagtekens, al veel langer, bij de bemoeienis van Langendoen. Want waarom ging hij zo sterk zitten op de pedofilie van Demmink en de chantage en niet op het ontkrachten van de beschuldiging dat Baybaşin handelde in drugs? Als geen ander moet hij in staat zijn geweest om juist dat te onderzoeken en te ontkrachten. Maar hij heeft het niet gedaan. Rein Gerritsen is er wel mee aan de slag gegaan. En nu dan het interview van Talk2Myra met hem over het hoofdstuk in het boek  De maffia van Turkije van Frank Bovenkerk en Y. Yesilgoz

De inzichten van Rein Gerritsen werpen daarmee een ander licht op het ontstaan van dat hoofdstuk en wat het heeft veroorzaakt qua beeldvorming zowel nationaal als internationaal. Baybaşin en niet te vergeten zijn familie zijn daarin definitief als groot drugscrimineel netwerk geportretteerd. Nodig om hem in 2002 te veroordelen tot een levenslange gevangenisstraf.

Waarom ik dit interview zo goed vind? Baybaşin staat weer centraal. Hiermee kan hij weer werken aan zijn ‘alibi’ . Back to basics: Hij moet bewijzen dat hij het niet kan zijn en niet kan hebben gedaan. Met hulp van anderen, zeker zijn advocaten en zo mogelijk door het bewijzen dat zijn belagers hebben gelogen. Dicht bij hemzelf, dan staat hij in zijn kracht. Wat dat betreft kijk ik uit naar het boek van Rein Gerritsen. Waarschijnlijk is het belangrijker dan hij nu veronderstelt. Maar het moet niet te lang meer duren. Hoe dan ook daarmee en met het onderzoek van Ton Derksen is Baybaşin weer on the right track.